Lichtjes

Deze dagen ontkom ik tijdens mijn ritten niet aan de, soms overdadig, versierde huizen. De kerstverlichting schittert, glimt, flikkert en straalt in verschillende kleuren op je af.

 

Het is gezellig, maar ik zal ook blij zijn als dit visueel geweld straks weer voorbij is ;-)

In elk geval wens ik iedereen een gezond, gezellig, veilig en sportief 2012 toe!

Regenjack

Het is me weer gelukt tussen de buien door te fietsen vandaag.
Terwijl ik juist m'n regenjack wil testen. Op advies van de mevrouw van de buitensportzaak heb ik mijn regenjack en -broek gewassen met wasmiddel (iets wat me ALTIJD was afgeraden!) en vervolgens in een waterafstotend middeltje om het jack weer helemaal waterdicht te krijgen.


Naast het feit dat'ie na zes jaar niet meer helemaal waterdicht was rook het jack ook sterk naar 'het weer'. Iedereen die textiel te lang nat heeft laten liggen weet hoe dat ruikt (stinkt!).

Of de boel waterdicht is weet ik nog niet, maar de stank is weg!  En daar ben ik al heeeel blij mee. ;-)

Consequent

Op mijn route naar Amsterdam is één (eigenlijk twee bedenk ik me nu) verkeerslicht waar ik nog wel eens door rood rijdt. Dat komt: er is maar een korte periode in de hele cyclus dat er verkeer uit die eenrichtingverkeer weg komt. Voor het autoverkeer parallel aan mijn fietspad staat het verkeerslicht vaak op groen. Zij mogen mijn pad niet kruisen, dus waarom zou dan het fietserslicht niet gelijk met dat voor de auto's op groen gaan? In mijn opinie moet de gemeente dit echt anders regelen (zo kweek je door-rood-rijders).

Nu moet ik stoppen, op het knopje drukken om dan meteen weer te kunnen opstappen en doorrijden. Nodeloze verspilling van energie dus. En daarom rijd ik door als de auto's groen hebben.
Zo ook vanmorgen. Ondanks dat er in de stroom auto's twee politieauto's langs mij reden ;-)

Waarna de achterste mij dan ook tot stoppen maande.

Waarom ik door rood reed (zie boven)? Dat ik toch hun auto had gezien? (ja, maar het zou hypocriet zijn dan ineens wel te stoppen). Andere mensen deden dat wel ( - ). Dat het geen goed voorbeeld was voor kinderen (helemaal gelijk meneer). Dat ik me realiseerde dat hij hier een bon voor uit zou moeten schrijven (ja, het zij zo).
Enfin; of ik in het vervolg toch maar gehoor wilde geven aan rode verkeerslichten.
Na een uitwisseling van 'prettige dag' reden we ieder weer verder.

Herfst !! Storm en regen..

En toen vond ik het vandaag toch wel een goed besluit om alleen maar naar het station te trappen (en weer naar huis). Hoewel ik me hoog en droog op kantoor afvroeg waarom ik nou eigenlijk niet helemaal ben gaan fietsen. Terug naar het station wist ik het weer..
Sóms ben ik een beetje verstandig ;-)

Winter ;-)

Vanmorgen kreeg ik onderweg twee echte hagelbuien op mijn kop! De winter is begonnen. Nou zat ik goed ingepakt; regenpak, petje met klep, handschoenen en laarzen dus ik kon er wel tegen. Overigens ook nog met een zonnebril in mijn tas. En met het (hagelstenen)windje in de rug zoefde ik naar Amsterdam.

Nu zal dit niet de hele winter zo lekker gaan, maar... een ander probleem heb ik tijdig weten te voorkomen. Mijn linker pedaal draaide erg stroef en kraakte al een aantal dagen dermate hevig dat ik vreesde het nog die dag te verliezen. En fietsen met één pedaal lijkt me een hele toer. De oorzaak was me overigens bekend; van de zomer nam ik een scherpe bocht rond een paaltje, en helaas tikte ik nét het paaltje aan. Het paaltje staat er nog en ik fietste nog, maar het is dus niet helemaal zonder gevolg gebleven.

Gelukkig kon ik na een telefoontje vrijdagochtend direct bij de fietsenmaker terecht, dus rij ik nu met supernieuwe pedalen die ook nog eens anti-slip zijn! (of dat ook helpt tegen slippen op het wegdek betwijfel ik, maar niet direct van de trappers schieten is ook fijn).

Snelle gemeente!

Onlangs liet ik via de website van de gemeente weten dat er een vervelende situatie op het fietspad bedrijventerrein Badhoevedorp was ontstaan.
Er was nl. een buis met een diameter van ca. 10 cm dwars onder het fietspad door gelegd. Met als gevolg dat het wegdek daar zo'n 10 cm omhoog was gekomen en het asfalt bovenop scheurde.
Linke soep, vooral in het donker en als het straks glad is!

Enfin een dag na mijn melding stond er een rood-witte pilon op het breukvlak. Twee dagen later stond er aan weerszijden een waarschuwingsbord 'slecht wegdek' én 5 pillonnen. Een week later waren ze er mee bezig en lag het pad over de volle breedte open (met de fiets door het gras dus).
Maar... de dag daarop was het voor mekaar; het stukje is met klinkers vol gelegd. Minder fijn dan asfalt natuurlijk, maar de gevaarlijke situatie is tenminste opgeheven. En snel dus!

Omfietsen

Vanmorgen was ik Hoofddorp nog niet uit of ik zag oranje zwaailichten en een verlicht 'verboden in te rijden' bord in de richting waar ik heen moest. Een wegafzetting. Hoofdweg Oostzijde was afgezet, óók het fietspad. Dus ik de brug over naar de andere kant. Westzijde ook afgezet, óók voor fietsers.
Tja en dan betekenen polderwegen altijd een eind omrijden...
De politieagente vertelde dat er een schuur langs de Hoofdweg in brand stond, waarbij asbest vrij komt. Lijkt me een goed argument om een andere route te zoeken...
Zie de site voor exacte locatie. Ik hoop dat de schapen die vaak voor de loods lopen veilig zijn!

En dus langs de mooie kunstmatig opgeworpen dijk van de weg om de Noord richting Rijnlanderweg. Deze vervolgen en langs de taxibaan van de Polderbaan weer terugbuigen naar Hoofdweg. Als ik 'Dirk' (een van de mensen die ik 's morgens vaak tegenkom) passeer groeten we elkaar uitbundiger dan gebruikelijk. Het omrijden schept een band ;-)

Ook ervaar ik weer hoe het was vroeger; alle verkeer over dezelfde smalle polderwegen. Ik snap wel een beetje de zorgen van mijn moeder vroeger, als ik op donkere winterdagen dwars de polder door fietste naar Bennebroek.

Als ik weer terug ben op de normale route blijkt dat ik zo'n 4 km heb omgefietst. Gelukkig is het super fietsweer!

Nog een kostbaar vrachtje

Dit keer geen tocht op mijn eigen fiets, maar op een heuse bakfiets!
De bak heeft twee wielen naast elkaar en over de bak is een mooie huif gespannen. In de bak een buggy en ... Samuel! Samuel is de ruim een jaar oude zoon van vrienden.

Na afloop van een leuke middag in Leiderdorp mag ik de bakfiets naar hun huis rijden. Na een tweeregelige instructie: je hebt trapondersteuning en daar zit de versnelling, hijs ik me op het zadel. Onder geduldige begeleiding van Samuels vader rijden we door verschillende woonwijken naar Leiden toe.

En wat rijdt dat eng! Twee wielen naast elkaar maakt het stuurgedrag in de bocht heeeel anders! De eerste bochten vrees ik finaal uit de bocht te vliegen. Vooral het linksaf slaan is griezelig. Ook schuin wegdek geeft het gevoel dat je elk ogenblik kunt omkukelen... En met zo'n klein mannetje voorin, dat ook nog eens 'geleend' is, is dat natuurlijk het laatste wat ik wil.
Onderweg word ik getest op een helling (de brug over), tussen paaltjes door en een heuse S-bocht.
Maar... uiteindelijk durf ik zelfs de helling de parkeergarage in te nemen!
Glimmend van trots neem ik een nog half slapende Samuel op de arm mee naar binnen.

Vanaf de bagagedrager

Vrijdagmorgen kreeg de bagagedrager een vreemd vrachtje te vervoeren...
Een soort doos, maar dan van plastic, met een traliehekje aan een korte kant. Daarin een handdoek en... een kat!
Tja, Kaya had een uitnodiging gekregen om een prik te gaan halen bij de dierenarts. En die houdt praktijk aan de andere kant van het dorp.

Het was gelukkig droog weer en niet koud.
Deze tocht bood Kaya een wat breder beeld op haar woonomgeving. Af en toe kwam er een pootje tussen de tralies door, ze wilde er uit!
De route is ca. 2,5 km lang, met onderweg 2 verkeerslichten, grotendeels over fietspad. Het op- en afstappen is voor ons beiden spannend. Zie maar eens met één hand aan het stuur en in de andere een bewegend gewicht achter je rug in balanshoudende, tegelijkertijd je achterste op het fietszadel te krijgen....

Enfin, we zijn beiden weer heelhuids (als je het minuscule gaatje van de injectie in de vacht van Kaya niet meetelt) thuisgekomen.  ;-)
En het was een leuk tochtje!

Ligfietsen

Zou het liggen aan het andere tijdstip van naar huis fietsen gistermiddag?
Of is het jaargetijde er debet aan (de mooi-weer-fietsers hebben de fiets vrijaf gegeven tot aan mei)? of anders toeval?
Feit is dat ik gistermiddag wel vier ligfietsers tegen kwam op weg naar huis.
En op drie heel verschillende soorten fietsen: een roeifiets (ongeveer zoals in de sportschool; roeien met je armen, trappen met je beide voeten); een supersonische banaan (oftewel een helemaal dichte fiets waar alleen het hoofd van de fietser bovenuit steekt) en het 'gewone' type.

Misschien moet ik me toch maar eens gaan oriënteren op dit type fiets. Ook al omdat er een kans is dat ik vanaf eind volgend jaar naar Amsterdam Zuidoost moet fietsen i.p.v. het Surinameplein. Toch een paar kilometertjes meer... En misschien wordt het nóg wel meer als ik inderdaad mijn huis te koop heb gezet (en verkocht natuurlijk) en uit Hoofddorp weg ga.
Kortom een hele boel om over na te denken onderweg!

En nu heel actueel omdat ik eigenlijk volgend jaar een nieuwe fiets wil kopen (met gebruikmaking van het fietsenplan vanuit de organisatie) omdat mijn huidige fiets dan zes jaar oud is. De reparatiekosten worden hoger dus tijd voor vervanging.

Herst... of Lente?

Wat een prachtige zonsondergang vanavond. Ik ging wat later dan gepland naar huis en genoot het hele tweede deel van mijn rit (door de polder) van de steeds zachter wordende blauwe en rode kleuren in de lucht. De bomen stonden zo prachtig inktzwart tegen de lucht - alleen als silhouet.

Van de bomen zijn de Populieren langs de Hoofdvaart al grotendeels zonder blad, waardoor elk takje zwart tegen die prachtig gekleurde lucht afstak.
De meeste akkers zijn ontdaan van het gewas (eind september waren de  aardappels gerooid, begin oktober ook de meeste suikerbieten en de maiskolven). Het land is hier en daar omgeploegd en winterklaar gemaakt. Op een enkel kavel staat nog iets wat ik niet herken (tja - mijn zús heeft Landbouwschool gedaan, ik niet).

En... ik zag een waas van groen over een enkel stuk land - de gezaaide wintertarwe is al weer 10 cm hoog! En dat geeft toch weer hoop voor de nog ver in het verschiet liggende lente!

Vijf keer anders

Deze week voor de vijfde keer op de fiets tussen thuis en werk (en v.v. natuurlijk). En vijf keer ander weer. Maandagochtend zat het potdicht: mist,  's middag was het fantastisch zonnig,  Dinsdagochtend stevige regen en 's middag forse tegenwind. En vanmorgen dan toch echt herfstweer: bewolking, beetje zon, windje en na aankomst in Amsterdam een regenbui...  ;-)

Wat een bijzonder landje zijn we toch haha.

En tijdens de maandagmiddag rit ook nog ff een goede daad gedaan.
Op de afrit van de brug over de ringvaart zat een fietser (ik wist dat het een fietser was omdat de fiets er naast stond) op de grond. Bij nadere inspectie bleek dat het kind daar niet vrijwillig zat. Toen ik vroeg of ik kon helpen bleek de veter van één van de schoenen een aantal malen om het fietspedaal te zijn gewikkeld. En dan zit je natuurlijk wel in een lastige positie - schoen uittrekken lukt niet, fiets mag niet omvallen en met elke beweging snoert de veter alleen maar vaster...
Gelukkig was een schaar niet nodig, ik kan goed knopen los krijgen ;-)

Mijn fietsritten zijn dus nooooit saai!

Fietsen en fietsen

Vandaag reed ik i.v.m. een cursus een stuk door de stad, door het Vondelpark om precies te zijn. En of je het gelooft of niet; de fietsers binnen de stad zijn van een ander type dan de fietsers buiten de stad.
Dat geldt overigens ook voor hun vervoermiddel.

Om bij de berijders te beginnen; buiten de stad (en daarbij zijn bv. De Aker en Osdorp echt overgangsgebied) is men over het algemeen voorbereid op het weer; korte broek bij zon, regenpak als het hoost. Fietsers met een paraplu kom ik langs de polderwegen niet tegen bv.

In de stad daarentegen veel pakken waar dan een plu boven wordt gehouden. Statige mantelpakjes, mooie rokken met bekousde benen en hoge hakken.
Op de polderwegen rijdt men over het algemeen een regelmatig tempo en is het gedrag (gaat'ie wel of niet doorrijden bij dat rode verkeerslicht) voorspelbaar. Dat men zich aan de verkeersregels houdt zal ik niet zeggen; hand uitsteken doet bijna niemand meer en fatsoenlijk rechts blijven rijden is ook niet altijd makkelijk.

In het stuk naar het park was het fietspad een soort slalom parcours van fietsers die nog net ff die ene bakfiets of die drie naast elkaar rijdende tieners willen inhalen. Verkeer van rechts voorrang? Wel nee, het is de sport om te kijken of je er nog snel voor langs kunt. Survival of the Fittest zeg maar... Ik constateerde dan ook verbaasd dat het me gelukt was zonder kleerscheuren op mijn eindbestemming te komen.


Het vervoermiddel
De rijwielen zelf geven in beide gebieden een breed skala aan mogelijkheden.
Buiten de stad zijn dat naast de 'gewone' fietsen vooral racefietsen, mountainbikes en diverse types ligfiets; zitten of liggen, 2 en 3 wielen, sommige met een aerodynamische kuip er omheen. En niet te vergeten die ene vouwfiets die ik vaak tegen kom!

In de stad (en het park) zag ik allerlei soorten fietskarren. Met huifjes, voor kinderen of spullen, zelfs een fiets waar zo'n 8-10 kindjes in zaten, onderweg van school naar de naschoolse opvang. En dat vind ik dan weer een mooie ontwikkeling!

Vogel gevlogen...?

hm... dat denk ik niet ;-)
maar verdwenen is hij wel.

Nu is dat wel het natuurlijk proces, maar ik vermoed dat de grasmaaier van de gemeente hier aan mee heeft geholpen. Jammer.
Het was mooi om te zien hoe van een stoere blauwe reiger, al dan niet door natuurlijke oorzaak overleden, dag na dag ietsje minder overbleef.
Aanvankelijk lag hij daar; mooie grote vogel, op de rug, hals met snavel naar links gebogen, vleugels wijd - alsof hij lag te zonnen-.
En beetje bij beetje verdween het volume. De veren werden dof. De borst bleef door de ribbenkast fier overeind, het vlees ertussen werd opgeruimd door allerlei kleine beestjes.

En ineens kan ik het restant van deze reiger niet meer vinden. Het lag ergens langs het fietspad op mijn eerste 7 kilometer van de rit. Dag na dag volgde ik het proces van opruimen door de natuur.
En nu speur ik al twee dagen elke meter af naar restanten, maar vind ze niet meer.

Zomerweer

Wat een heerlijk weer om op de fiets te zitten vandaag!
Nu hadden ze dat ook min of meer voor gisteren voorspeld. Met alleen érgens in het zuidwesten een drupje regen. Nou, ik was gistermiddag blij dat ik zo wijs was geweest mijn regenjas mee te nemen... ;-)

Vandaag was zelfs een jas op de fiets niet nodig; vanmorgen vroeg volstond een vest.
En dat terwijl ik nog een half uur vroeger vertrok dan gebruikelijk. Of EIGENLIJK vertrok ik vanmorgen weer eens op mijn vroeger gebruikelijke tijd.
(en dat alles omdat ik eerder op kantoor moest zijn voor een training).
Maar dat is met dit weer geen straf!

Ik verheug me al op morgen en overmorgen...

Panne

Al een paar weken maakte iets ergens in mijn fiets af en toe een soort raspend geluid. En toen ik gisteravond mijn banden oppompte merkte ik dat het achterwiel maar korte tijd vrij rond draaide en dan abrupt tot stilstand kwam.
Vanmorgen onderweg merkte ik dat het achterwiel aanliep. Rem gecheckt, leek het niet te zijn. Snelkoppeling los en weer vast gezet; toen draaide het wiel praktisch niet meer...
Gelukkig stond ik bijna bij de fietsenmaker voor de deur én gelukkig was die voor 8 uur al aanwezig!

Enfin; de kogellagers totaal versleten, iets daar in de buurt finaal gebroken, de achterrem blokkeerde aan één kant én één van de tandwielen achter was niet in orde. Er is dus o.a. een nieuw achterwiel ingezet.

Vanmiddag kan ik hem al weer ophalen. Blijft dus tot één dagje trein & bus beperkt gelukkig.


Wat een mazzel dat de problemen verergerden vlak bij huis en wat fijn dat mijn fietsenmaker meteen aan de slag is gegaan. (en het is niet de eerste keer dat ze mij zo snel kunnen helpen). Bravo voor Brandt de Fietsgigant!

Wild onderweg

Gisternamiddag op weg naar huis zag ik ineens een haas in het suikerbietenveld zitten dat ik passeerde. Dat is toch wel het leuke van een route buiten de stad!
Naast de gebruikelijke eenden, en aanverwante zwemmers kom ik dagelijks langs een aantal weilandjes met schapen (wit en bruin), een toom kippen, een troep ganzen, twee pony's (gelukkig weer samen, de Haflinger stond een paar maanden in z'n uppie - zo sneu) en een landje met geitjes en ganzen.

Een roofvogel, konijn of haas is het enige 'wild' dat ik zo nu en dan zie. De wolf die in de regio Arnhem gezien schijnt te zijn is hier nog ver vandaan ;-)

Of ik zou de nergens op lettende schooljeugd ook onder 'wild' moeten rekenen haha. Die fietsen rustig met z'n drieën of vieren naast elkaar over het fietspad, zijn druk doende met hun mobiel, hebben muziek op hun oren en duiken pal voor je langs om vervolgens af te slaan...

Maar goed, ik ben al lang blij dat zij niet het snelle apparaat onder hun kont hebben dat in de Nevadawoestijn voor een Europees record zorgde. Meer dan 120 km. op een hightech ligfiets, ongelooflijk hoor!

Storm!

Windkracht 7 volgens het KNMI, daar had ik last van, gisteren onderweg naar huis. In de stad ging het nog wel, gebouwen houden toch wel de ergste vlagen tegen, maar eenmaal in de polder....

Soms kwam mijn kilometerteller niet boven de 8 km/uur uit! Op sommige stukken was de wind gelukkig wat minder door een boerderij met een boomsingel. Tot mijn verbazing (ja nog steeds na al die jaren fietsen) fietste ik niet alleen met mijn benen, maar voelde ik de spieren in mijn armen én in mijn rug aan het werk! Totale workout dus ;-)
Ook moest ik bedacht zijn op takken op het wegdek, windvlagen die je zomaar een meter naar links blazen en takken met bladeren die uit de lucht komen vallen.


Het is dan toch prettig om op enig moment de oprit naar de flat op te rijden en te constateren dat het weer is gelukt! En als ik dan lees dat er weer de nodige bomen zijn omgewaaid in mijn regio, dan ben ik toch blij dat ik weer heelhuids thuis ben gekomen.

En dan lees ik net ook nog dat 12 september de Fiets naar je werk-dag was !

Enfin dat was maandag, vanmiddag de herkansing ;-)

Naaktslakken

Wat heb ik vandaag een mazzel gehad...
Vanmorgen was een deel van de eerste najaarsstorm weer gaan liggen, het andere deel duwde me in de rug naar Amsterdam.
En het was droog, ondanks de weersvoorspellingen.

Vanmiddag was het weer droog. Het woei nog stevig, maar daarbij denk ik dan maar; dat is goed voor de molen. Daarmee doel ik op (onze) twee windmolens van vereniging Meerwind ! Hoe meer wind, hoe harder de rotorbladen draaien, hoe meer opbrengst er het elektriciteitsnet in gaat. En het leuke is dat uiteindelijk een klein deel van deze groene energie bij mij thuis weer uit het stopcontact komt ...

De grootste gevolgen van het (natte) weer deze dagen zijn niet voor mij, maar voor al die slakken die ik slalommend op het fietspad passeer. Zij zijn hun leven niet zeker bij het oversteken van het pad. En waarom ze persé van de ene naar de andere kant willen is me een raadsel. Ik vind het wel sneu voor ze dat de kans op succes zo gering is... soms passeer ik hele slakkenkerkhoven. Nu hebben sommige vogels (of andere beestjes) daar mogelijk weer voordeel bij, maar ik vind het toch vooral een droevige exercitie.

Wetenswaardigheden

Een aantal delen van mijn fietsroute zijn de laatste tijd in het locale (Haarlemmermeers) nieuws. Ik vind het bv. leuk om te lezen over de voortgang van de aanleg van een duurzaam en topniveau Hockey kunstgrasveld, waar ik dagelijks langsfiets.

Ook goed om te lezen dat een klein kerkje in Lijnden, dat al jaren leeg staat, een nieuwe bestemming gaat krijgen. Dat is ook erg goed gelukt met het kerkje aan de andere kant van de Hoofdvaart. Beter dan slopen denk ik en zo behouden we leuke andersoortige gebouwen.

Helaas tref je soms ook minder goed nieuws. Zoals die keer dat ik vernam dat de broer van een bekende was omgekomen bij brand in zijn huisje (ook aan de Hoofdweg overigens). Deze hobbyboer had geitjes, ganzen, kippen en nog meer dieren naast het huis lopen. Wie zorgt daar nu voor? Ramen en deur van het huis zijn nog steeds dichtgetimmerd, een naar gezicht.
Maar gelukkig valt er elke dag weer veel te zien, tegen de tijd dat ik op mijn werk ben liggen die beelden letterlijk achter me.

Jutter

Strandjutter is een oud en eervol beroep (denk maar aan boek/film Sil de Strandjutter). Jutten doe ik ook bij tijd en wijle. Vandaag was mijn oogst:

1. een brede glimlach van twee oudere mensen die midden op het fietspad stonden en waar ik toen maar netjes omheen geslingerd ben;
2. een kapotte rode paraplu; die ik thuis sloop om het doek te gebruikten voor het maken van slingers (doen het erg leuk in een grote zaal)
3. 2 grote witte veren van zwaan of gans; vinden de katten fijn speelgoed;
4. een 2 meter lang groen 'trottoirbandlint', dat ik vervolgens gebruikt heb om een ring met 5 verschillende sleutels die in een heg hingen (verloren door iemand) zodanig vast te maken dat ze beter in het oog vallen bij de zoekende eigenaar (hoop ik).

PS de sleutelbos hangt langs de Amsterdamsebaan, tussen De Aker en Industrieterrein Lijnden, pal voor de brug over de ringvaart aan de fietspadkant.

Het belang van de tram

Op het fietspad tussen bedrijventerrein Lijnden en de Amsterdamse wijk De Aker word ik staande gehouden door twee Engelssprekende dames. Waarschijnlijk logeren ze in het hotel 100 meter terug. Of ik het tramstation weet. Nadat ik de dames heb uitgelegd hoe te lopen bedanken ze me met een warme blik, een soort van schouderklopje en de enthousiast uitgesproken woorden 'thank you! You are my lifesaver!'

Tja, altijd fijn als je iemand hebt kunnen helpen, maar of de wetenschap waar de tram naar het centrum van de stad start nu levensreddend is.. ;-)

Galante heer

Vanmorgen trof ik weer eens een galante heer!
En onderweg valt dat op ;-)
Langs de Hoofdweg kruis ik een weggetje dat Tweeduizend El heet. Om deze kruising voor fietsers veiliger te maken heeft wegbeheer een paar jaar terug besloten de voorrangsregeling voor fietsers aan te passen. Fietsers hebben nu een extra knik in de weg (waardoor het fietspad iets verder van de hoofdrijbaan af komt te liggen) en zij moeten zodoende voorrang verlenen aan het verkeer op de Tweeduizend El.  Zie de situatie via  Google Maps


Deze situatie blijkt echter voor fietsers én automobilisten verwarrend, auto rechtuit heeft voorrang, fietser niet. Dus racen veel fietsers en brommers gewoon door en wachten sommige automobilisten op een naderende fietser.
Dit laatste gebeurde dus. Een afslaande automobilist gebaarde dat ik door mocht rijden, hij wachtte tot ik voorbij was. Nogmaals mijn dank! Scheelt een keertje stoppen en weer gang maken tenslotte....

Twee kanten

Toen ik vanmiddag op de fiets stapte op weg naar huis dacht ik; oef het is kouder dan vanmorgen!
Halverwege mijn tocht, bij Lijnden, buigt de route iets af naar het zuid-westen. En toen snapte ik het; de wind was gedraaid ten opzichte van vanmorgen. Nu zit hij in het noorden!
De lagere temperatuur was dus te verklaren....
Het gevolg was dat ik ineens de wind schuin achter had, en dát was natuurlijk alleen maar prettig!
Tja; wat heb je dan liever? fietsen zonder jas of fietsen met de wind in de rug?
Gelukkig lukte vanmiddag nog beide. ;-)

Weer wat geleerd..

Gistermiddag huurde ik op Lelystad station een OV-fiets. Dat klinkt simpel.. en als je het een paar keer gedaan hebt is het dat vast ook ;-)
Nu was het één grote ontdekkingsreis:
Voor de stalling hing een bord/paneel met het OV-fiets logo. Daar moest ik mijn OV-fietspas voorhouden en vervolgens op een paar knoppen drukken. Toen ging een luikje open waarachter allemaal fietssleutels hingen. Eén van die sleutels lichtte op - die moest ik dus nemen.

het paneel

Maar hoe nu de stalling uit? Na vragen aan personeel van de nabijgelegen rijwielshop bleek dat ik de sleutelhanger van de fietssleutel voor een paneel bij de entree moest houden. en ja, het draaihek gaf nu mee als ik er tegenaan duwde.

Met de gevonden fiets de stalling weer uit was de volgende uitdaging. De sleutelhanger voor het paneel houden terwijl de sleutel in het slot van de fiest zat... Bovendien vertelde een mevrouw aan de andere kant van het hek mij dat ik de fiets in de fietsgoot moest zetten... (reden??) Enfin; fiets op slot, sleutelhanger langs paneel, hek open en fiets (nog op slot) door hek getilt. Toen van slot af en fietsen! 

's Avonds bij het inleveren van de fiets ontdekte ik ineens (doordat ik de fiets weer op slot wilde zetten om de sleutelhanger langs het paneel te kunnen halen) dat die sleutelhanger een soort jojo-systeem bevatte. Ik kon gewoon het chip-deeltje van de sleutelhanger beet pakken en er aan trekken. Dan kwam er een lang koord uit de sleutelhanger en kon ik dus gewoon de chip langs het paneel halen om het hek te openen....

Nadat ik de fiets heb gestald en weer ontsnapt ben uit de stalling moet ik de sleutel terughangen in het kastje; chip langs het paneel maar dan vraagt het ding om een pincode. Oeps, waar heb ik die ook alweer en waarom vraagt hij daar NU pas om? Ik probeer er een paar - geen resultaat. Als het schermpje weer blanco is haal ik mijn OV-fietspas er langs en... ja!! nu gaat het luikje open en kan ik de sleutel terughangen. Het schermpje vertelt mij dat alles oké is. Met opluchting loop ik terug naar het station.

Fietsen in een stad waar je de weg niet kent is een uitdaging, maar een OV-fiets huren via de automaat is er ook één. Gelukkig ben ik vandaag voor beide geslaagd!

Doooorfietsen

Vanmorgen had ik wel half Nederland door willen fietsen...  zonnetje op m'n snoet, stevige wind in de rug! Zo kwam ik op een kruissnelheid van zo'n 26 km/uur, mede veroorzaakt door lekker harde bandjes.

Banden pompen was er een beetje bij ingeschoten de laatste tijd.
Dus nu weer 4 bar er in geperst (meer lukt me niet met een handpomp..)
Des te beter merk je overigens daarna het effect: nl. minder rolweerstand dus sneller cq. met minder inspanning én je voelt elk oneffenheidje in het wegdek, dat dan weer wel ;-)
De functie van vering is nu ff weg.

Enfin in Amsterdam toch maar gestopt, anders wordt de terugweg zo lang haha.

Vakantietijd

Heerlijk... vakantie. Nee, ik ben/ga niet weg.
Maar onderweg is het lekker rustig; geen stinkende scootertjes die vlak voor me blijven hangen (omdat ze kennelijk  niet harder kunnen); een enkel rood verkeerslicht dat ik 'pak' omdat wachten voor rood nu synoniem is met voor joker staan.... ;-)

Wat ik wél mis zijn m'n vaste tegenliggers, en dan met name Ali, Dirk en Joke, met wie ik altijd een begroeting uitwissel. Dirk en Joke zijn overigens door mij verzonnen namen, ik heb (nog) geen kennis met ze gemaakt.
En hoewel je iemand niet kent kun je hem/haar tóch behoorlijk missen op zo'n ochtendritje naar het werk!
We komen elkaar normaal gesproken tegen, langs de Hoofdvaart. Zij onderweg van ergens in Amsterdam naar ergens in Hoofddorp en ik vice versa.

Ali spreek ik wel zo nu en dan; we weten dus waar de ander werkt en nog zo een paar dingen die je dan uitwisselt. De begroeting is dan ook net ietsje enthousiaster dan bij de andere tegenliggers.

Ik geniet dan ook van deze zomer, maar kijk weer uit onze begroetingen!

De aalscholver

Hé daar zwemt een aalscholver in de Hoofdvaart. Plop, nu zijn het er vier! en floep, twee zijn er verdwenen, maar wacht; plop vijf nieuwe steken hun kop boven water uit.
Ik vertraag m'n fietstempo omdat ik als echte dochter van mijn vader probeer te tellen hoeveel het er nu eigenlijk zijn.

Helaas... door het onderduiken en weer boven water komen van de verschillende vogels ben ik het overzicht kwijt. Dan rest niets anders dan de oude methode: 1, 2, 3, veel! Tevreden fiets ik door...  ;-)

Akkers

De eerste aardappels zijn al gerooid en de akker alweer omgeploegd constateer ik tijdens mijn fietstocht naar huis vanmiddag. Of de aardappels in de patat verdwijnen of via de groothandel bij Appie belanden stond er niet bij.

Langs mijn route staan niet alleen de drie 'Meerse' gewassen (aardappels, tarwe en suikerbiet), maar ook 'nieuwkomers' als ui en mais.
En zo blijf ik door mijn woon-werkverkeer meteen op de hoogte van het reilen en zeilen van het boerenleven in de Haarlemmermeerpolder. ;-D

Zingen op de fiets

Wat kunnen er toch veel leuke dingen gebeuren tijdens een 50 minuten durende rit. Te veel om  allemaal te benoemen. En omdat het laatste meestal het best blijft hangen ...

Op de laatste paar kilometer naar het werk haal ik een collega in en blijf naast haar fietsen. Ze is onderweg met haar dochtertje naar de crèche, op de route naar het Surinameplein.
We babbelen gezellig wat met z'n drieën over de mooie rode/roze schoenen van dochterlief, waarna deze haar activiteit van voor de ontmoeting weer oppakt; zingen. Even later vullen we elkaar prachtig aan in het liedje 'in de maaaneschijn..'!
(gelukkig valt op straat niet zo op hoe vals ik zing ;-))
Mijn stem is in elk geval getest als ik op mijn werk verschijn.

Gras

Heerlijk, wat rook het pas gemaaide gras vanmiddag onderweg naar huis lekker..!

De kortste weg?

Iedereen die mij kent weet dat ik niet van omrijden houdt; mijn fiets is mijn vervoer, ik doe niet aan rondjes om de kerk.

Vandaag moest ik naar Lisse, maar wat was ook al weer de snelste weg? En hoe staat de wind? Ik ben vaker naar Lisse geweest, maar de kortste route; via de IJweg door de polder of via Hillegom, vergeet ik altijd weer (mogelijk omdat hij zo saai is).
En dus rijd ik heen via Cruquius en Hillegom naar Lisse. Een leuke route, deels met de wind in de rug, dik 16 km.
Mijn gastheer weet mij tot mijn grote verrassing een aantrekkelijke fietsroute te melden door de boseilanden van de polder (langs de Driemerenweg blijkt later).
Inderdaad een leuke route tussen veel nog jong aangeplant groen. Een vrijliggend fietspad, zonder brommers e.d. ook dik 16 km.

Alleen... als ik later de routeplanner van de Fietsersbond er op na sla blijkt dat de saaie route (9 km langs de IJweg) toch de kortste is; nog geen 14 km.

En tóch was het leuk een route te rijden die mij door iemand was aanbevolen waarvan ik niet verwacht had dat juist hij mij een interessante fietsroute zou adviseren... Ondanks de extra km's en de tegenwind was de groene en rustige route de moeite waard!

Heeeel donker!

Gisteravond na de theatervoorstelling 'Les Enfants du Paradis' van het Bostheater in het Amsterdamse Bos was het een uitdaging om het bos weer uit te komen....

Omdat wij niet richting Amsterdam maar richting Aalsmeer moesten konden we ons niet richten op andere fietsers. ;-)   Met z'n tweetjes is een bos wel heel donker!
Na het eerste bekende stukje langs de speelweide neem ik (bleek later) een afslag te vroeg naar rechts en vervolgens fietsen we over een bruggetje... op de heenweg waren we geen bruggetje tegengekomen!
Bij de volgende kruising stoppen we om de wegwijzer te kunnen bekijken. Alleen... zodra je stopt met fietsen is er ook geen licht meer! Dus geen bord te lezen, zelfs niet te zien waar de paden om ons heen liggen... De zaklamp op de mobiel brengt voldoende licht om te orienteren mbv de wegwijzer.

We rijden weer verder en komen dan bij de 'weg langs de bosbaan'. Nu weet ik weer waar ik ben en kies de goede richting. Feit blijft dat elke bocht in het pad, elke hobbel en elk zijpaadje pas op het laatste moment uit het donker opdoemt. Konijntjes schieten vlak voor ons wiel het pad over.
Na nog een spannend stukje volgen we de Burgemeester van Sonweg een klein stukje richting Amstelveen. De brug is nl. afgesloten en de fietspont vaart nu niet meer, we moeten dus omrijden over de Bosrandbrug een halve kilometer verder.

We rijden op het fietspad tussen vele hekken door, met grote witte tenten aan de linkerzijde. Het lijkt het meest op een uitgestorven muziekfestival.

En als we dan denken alle uitdagingen te hebben gehad stopt op Schiphol Oost het fietspad langs de oostelijke dienstweg plotseling. Rechts alleen parkeerplaatsen, links bedrijventerreinen en rechtuit een bord 'verboden voor fietsers'.

Tja, wat doe je dan? Wij kiezen ervoor gewoon illegaal de dienstweg te volgen ;-) en giechelen erbij als een stel schoolmeiden.
Een stukje verder kunnen we dan langs de doorsteek van de Zuidtangent terug naar de gewone fietsroute. En prompt zien we meerdere politieauto's rijden; te laat hihi.

Na zo'n vijf kwartier zijn we weer veilig thuis.

Tussen de schapen

Op weg naar een afspraak in Heemstede zit ik binnen 5 tellen tussen de schaapjes op de Geniedijk. Vervolgens via het Haarlemmermeersebos en de Van Merlenlaan naar Heemstede station. Hoe groen wil je de route hebben!?

Waarom

Tja, waarom start iemand een blog? Omdat hij/zij denkt iets te melden te hebben aan de buitenwereld? Om grote en kleine zaken van zich af te schrijven?

Ik liep al een poosje rond met de gedachte dat het misschien leuk zou zijn iets te delen van mijn alledaagse ervaringen onderweg. Onderweg is bij mij zeker 1,5 uur per werkdag.... op de fiets. En dan zie ik wel eens iets ;-)
Niet dat die ervaringen nou zo wereldschokkend zijn, maar ze geven regelmatig kleur aan mijn dag.

Ik wil dan ook een lans breken voor het op de fiets naar het werk gaan, juist omdat het (naast al die bekende argumenten als beweging, conditie, afvallen, etc. etc.) ook andere positieve momentjes geeft.

Bovendien kun je zelfs dagelijks fietsen voor het goede doel! Kijk maar eens op  Fietsenscoort.nl