vrijdag 18 juli 2014

Druk!

Sinds lang op vrijdagochtend weer eens een ritje naar Leiden gemaakt.
Ok ik geef, toe; vertrektijd is een uurtje later dan voorheen, maar wat een drukte op het fietspad! Racefietsers, groepjes tieners, oudere stellen, moeders met kinderen,... en daartussendoor een enkele bakfiets- of scootmobielrijder.

Wat het mooie weer al niet uitlokt ;-)
Goed om te zien dat zoveel mensen blij gebruik maken van hun tweewieler!
Dat het beregoed opletten is onderweg neem ik op de koop toe.


donderdag 17 juli 2014

Fietsbroek

Normaal ben ik van 'doe niet te ingewikkeld' en een beetje lui. Dus naar mijn werk fiets ik in mijn 'werk'-kleding. Omkleden kost tijd en gedoe ;-)

Maar deze week vond ik het toch wel verstandig om iets anders aan te trekken onderweg. 's Morgens al bijna 20 graden is toch wat warm om dan nog fris en fruitig op kantoor te verschijnen tenslotte :-)
Dus een shirtje en korte broek voor op de fiets en rok en ander shirtje mee in de tas.

En hoewel ik toch zo'n 6000 - 7000 km per jaar weg trap waren mijn zitbotjes deze week niet blij met al dat gefiets. Dus dan is het wel heel fijn om een fietsbroek met zeem aan te trekken. Iets wat ik normaal alleen doe tijdens een fietsvakantie of een incidentele lange dagtocht.



 Kortom een weekje afgeweken van mijn gewoonte. En dat was toch wel een goede beslissing!

Volgende week zien we wel weer verder.


maandag 14 juli 2014

Sleutels

Vanmorgen stap ik - te laat - op mijn fiets, op weg naar mijn werk. Het is droog, maar de lucht voelt vochtig aan, benauwd weer.
Ik peddel ontspannen weg. Er is weinig wind. Het verkeer is rustig; de vakanties zijn hier vorige week begonnen. Een klein zwanengezin slaapt uit in de berm van de Hoofvaart.
Na zo'n zeven kilometer passeer ik een meneer met een rugzak. In een doorzichtig vakje van zijn tas zie ik sleutels.

Meteen schiet een gedachte door mijn hoofd; wat heb ik met mijn sleutels gedaan vanmorgen? Ik kan het me niet voor de geest halen. Toen ik op het punt stond weg te gaan besefte ik dat mijn salade voor de lunch nog op het aanrecht stond, dus ben ik weer naar binnen gegaan om deze te pakken. Maar wat ik daarna deed?

Bij het volgende verkeerslicht check ik mijn fietstas; geen sleutels! In een split second bedenk ik dat ik dus terug moet naar huis. Op de flat zouden de sleutels in mijn voordeur slechts voor een heel select gezelschap zichtbaar zijn; met mijn bungalow is dat wel anders! Wie is er in dat half uur allemaal al voorbij gelopen of gefietst?

Ik keer dus om en passeer weer de zwanenfamilie, de kippen bij de molen waar de hond nu weer weg is, de tarwe die nu vanuit mijn perspectief de andere kant op waait. Ik heb nu een lichte wind tegen. de stroming op het water was dus niet alleen van het gemaal dat in werking is...

De gedachten wat er allemaal in de tijd tussen mijn vertrek en nu met mijn huis zou kúnnen gebeuren door iemand zcih met de sleutels toegang kan verschaffen, stop ik weg. Paniek zaaien heeft geen zin, ik fiets er niet harder door maar zit wel onrustiger. Ik probeer dus aan van alles te denken, behalve aan die deur met sleutels!

Thuis aangekomen vind ik inderdaad de sleutels daar waar ik ze achter had gelaten..  En lijkt de rest in orde.

Ik stop de sleutels in mijn tas (want de deur was dus wel op slot gedraaid) en fiets naar het station. Nóg een keer fietsen naar het werk is me te veel van het goede!

Achteraf een verstandige keuze; de trein is sneller en direct na aankomst blijk ik een afspraak te hebben met een externe. Als ik opnieuw met de fiets naar Amsterdam was gegaan had ik te laat geweest voor de afspraak. ;-)

woensdag 9 juli 2014

wind in de rug

Omdat ik gisteren aardig was nat geregend besluit ik me vanmorgen weer goed in regenpak te hullen, inclusief laarzen en handschoenen omdat ik het koud heb. Temperatuur zou niet boven de vijftien uit komen volgens de verwachting.
Aldus goed voorbereid op de fiets.

Na een paar kilometer is het droog. Na nog een paar kilometer nog steeds. Dus maar stoppen en regenbroek uit.

Wat en mazzel dat de wind nėt schuin achter is. Een paar graden meer noord en ik zou hem tegen hebben.... Zodoende toch nog een

beetje op tijd op mijn werk.

Vanmiddag terug ben ik voorbereid op tegenwind; tenslotte vanmorgen mee gehad. Als ik eenmaal de stad uit ben kan ik pas goed bepalen waar de wind vandaan komt. En tot min grote verbazing en vreugde heb ik hem wederom schuin mee.
Ik zie mensen die ik vanmorgen ook tegenkwam opnieuw ploeteren, want het is een stevig windje! Ook voel ik medelijden met ze terwijl het natuurlijk ook omgekeerd voor komt.

Maar dan geniet ik met volle teugen van de stevige duw schuin in de rug!