Ging ik een poosje terug met Puncky op de fiets naar de dierenarts, was het deze keer de beurt aan Kaya.Bij Puncky betrof het een zeer oogje, dus durfde ik de hele tocht wel op de fiets te doen.
In dit geval had Kaya al een paar dagen amper meer gegeten en was de reis niet naar onze eigen dierenarts, want het was zondag, maar naar de spoedkliniek in Amsterdam. Te ver en te ziek om te fietsen...
Dus voor het grootste deel met trein en metro, maar het eerste stuk, naar het station; tja dan is de fiets dé oplossing.
En sinds ik ontdekt heb dat het reismandje met een spin heel stevig vast zit is het leven een stukje makkelijker (ik heb de afgelopen 15 jaar met een kat achterop gefietst terwijl ik het mandje met één hand vast hield op de bagagedrager... )
Nooit te oud om te leren dus ;-)
En Kaya, die heeft in vier dagen vijf keer een dierenarts gezien, gezien ernst en operatie maar niet met de fiets. Hopelijk is ze nu snel weer op de pootjes voor een tochtje!
