Strooien

Vanavond na een gezellige (Sinterklaas) kaasfondue bij vrienden terug naar huis, op de fiets natuurlijk
De vorige sneeuw-/hagelbui is net voorbij, de volgende laat - hopelijk - nog even op zich wachten. Tijdens mijn tocht tref ik op twee verschillende fietspaden strooiwagens aan, tijdens een rit van ca. 3,5 km.

De gemeente meldde juist vorige week in het lokale krantje dat zij op de fietspaden de proef met natstrooien heeft uitgebreid. Want deze pekel werkt meteen en hoeft niet eerst ingereden te worden. Zeker voor een fietspad waar minder en met smalle bandjes, gereden wordt.

Gemeente: goed bezig!! Bedankt!

Weer op de fiets

Nu lijkt het alsof ik maanden niet heb gefietst, maar zo erg is het gelukkig niet ;-) Tot half november waren het de gewoonlijke woon-werkverkeer ritjes, de boodschappen en zo af en toe naar het station.
Ik heb grofweg 12 dagen niet op de trappers gestaan wegens een heerlijk verblijf op het eiland Malta. Nou... daar zal ik niet zo snel gaan fietsen. Het is nogal heuvelig, automobilisten rijden als gekken, de wegen zijn smal en het wegdek slecht. Kortom je wordt volledig over het hoofd gezien.

Dus vandaag op mijn eerste werkdag mag ik lekker weer en dat heb ik goed uitgemikt; het is droog en de harde wind van de heenweg (in de rug) is op de terugweg aardig afgenomen. En morgen zien we wel weer.
Gisteren naar de dierenarts (kat achterop) maar even gewacht tot het droog was haha.

Inmiddels ook de overstap gemaakt naar laarzen, handschoenen en winterjas.
En bij de fietsenmaker geleerd dat mijn achterlicht behuizing dichtgeschroefd zit met een thoraxschroef - toch echt gedacht dat dat ding in je lijf zat en niet op je fiets. Tja dan kun je lang klooien met een kruiskop schroevendraaier ;-)
Kortom, ik ben klaar voor de winter!

Therapeutisch

Deze weken sjees ik van het één naar het ander. Beetje druk geloof ik. En ja, dan kost reizen met de fiets wat meer tijd. Maar aan de andere kant weet ik dat ik het nodig heb...

Onderweg blaast de wind m'n hoofd leeg, heb ik wat lichaamsbeweging, vang ik nog wat buitenlucht en daglicht en zie ik nog eens wat. ;-)

Ik ben ook gek van die mooie dreigende luchten. Al moet ik bekennen er de voorkeur aan te geven om te fietsen als er even geen nattigheid uit naar beneden komt ;-)
Beide molens heb ik overigens iets mee; de eerste, de Meermin, is eigendom van de windmolenvereniging waar ik al jaren lid van ben; de andere was jarenlang het thuis van mijn zwager.
En aangezien er op dit moment net zulke mooie luchten buiten te zien zijn is het voor mij hoog tijd om op de fiets naar huis te springen!

Onderhoudsbeurt

Afgelopen week m'n fiets weggebracht voor de 1000-km beurt. Ik had een paar aandachtspunten opgeschreven zoals een versnelling die niet/vertraagd reageert bij opschakelen van 5 naar 6, ietsje verhogen van het stuur en verhelpen van het 'piepje' in de ketting. Ook wil ik eindelijk van een raar stukje plastic af dat al jaren aan het kabelslot zit. ;-)

Einde van de dag haal ik mijn fiets weer op bij de fietsenmaker. Alle punten zijn verholpen en ik krijg een heerlijke factuur mee ;-)

Herinneringen

Bijzonder, hoe soms een bepaald beeld, woord of geur een herinnering aan iets oproept. Een fietstocht van dik drie kwartier is natuurlijk een goede basis daarvoor...

Vandaag was het weer raak.
Ik fiets dagelijks langs een weiland met één, soms twee pony's. Ze stonden elkaars hals te likken.
In gedachte zag ik weer de twee pony's, Dorine en Rava, van mijn zusje. Dorine, ver in de dertig (oud voor een paard!) was langzaam achteruit gegaan, maar de laatste maanden steeds sneller. Ze kwam bijna niet meer overeind als ze gelegen had in haar stal, at bijna niet meer en zo nog wat kwalen.

Het besluit was gevallen om Dorine te laten inslapen; in haar eigen stal.
De ochtend van die winterdag stond ze samen met Rava nog even heerlijk in het weiland in afwachting van de veearts. Ze koesterde zich in het zonnetje, at nog wat sprietjes gras en knuffelde met haar vriendin.
Met een brok in ons keel bezagen we dit tafereel.
Het was een goed besluit van mijn zusje, maar oh wat moeilijk.

En zo was ik rap 5 km verder op mijn tocht vanmorgen....

Zelfde plek ander uitzicht

Vanmorgen loop ik de trap af; het regent behoorlijk, dus in de berging trek ik mijn regenpak aan incl. de hoezen over mijn schoenen. Strak getrokken met een paar wasknijpers.
Vervolgens open ik de buitendeur en... het is gestopt met regenen.
In vol ornaat toch maar op pad, ik kan nog niet beoordelen of er meer nattigheid in de lucht zit.
Na 1,5 km. toch het pak maar uit, het eerste zweet zoekt zich een weg over mijn rug. Toevallig heb ik een fototoestel bij me en fotograaf de prachtige lucht boven Schiphol.
Weer op de fiets ziet de lucht voor me er nog erg dreigend uit, maar volgens mij fiets ik achter de buien aan. ;-)
Uiteindelijk blijft het droog tot aan kantoor. 

Schiphol na de regenbui

Schiphol onder volle maan

Eigenlijk te donker om nog te fotograferen

Veel en toch weinig

De afgelopen weken zag, hoorde en voelde  ik veel op de fiets. Met die ervaringen heb ik vele blogs gevuld..... in gedachten! Want van schrijven kwam het maar niet. Ervaringen als die prachtige kleurrijke paraplu's die ik na een regenbui zag liggen, maar die weg waren toen ik ze de dag er na wilde oprapen; het paardje in het weiland waar ik dagelijks langs fiets dat ineens weer gezelschap van een pony heeft; de enorme loods langs de Hoofdweg waarvan in een dag tijd het geraamte was verrezen.

Of de zomerse regenbui die eigenlijk best lekker aanvoelde; het genot van het nieuwe fietszadel dat niet afgeeft aan mijn (licht gekleurde) kleding -ook niet na een lange warme tocht-.
Ik had lol om een jochie van een jaar of 13 dat het niet accepteerde dat ik hem inhaalde, waarna we elkaar een paar keer hebben ingehaald omdat hij steeds daarna weer terugzakte in tempo.
Ik genoot van de sensatie om na een toneelvoorstelling door het stikdonkere en stille Amsterdamse Bos richting huis te fietsen. Mijn koplamp gaf een fantastische lichtbundel zodat ik de bochten in het pad op tijd zag aankomen.
Ook spotte ik een haas midden tussen het suikerbietenloof en een konijntje langs de oprit naar de snelweg. En tot mijn verrassing een grote roofvogel die op een paal in een weilandje zat, pal langs het fietspad.

In augustus ga ik ze voor stuk voor stuk opschrijven ;-)

Vlinders

Yes, gisteren vroeg in de avond, op weg naar huis, weer vlinders gezien. Bruine vleugeltjes met nog wat kleurtjes.
Drie dartelden om elkaar heen boven het tarweveld.
Hoewel het weer je soms op een dwaalspoor brengt is het toch echt zomer! ;-)

Beetje... gevoelig

Ja, het is leuk zo'n nieuwe fiets!
En ook fijn een nieuw zadel. Bij de vorige kwamen de koperen nagels een beetje los van het leer, dus dat was een risico voor mijn kleding én het voelde niet altijd even fijn.

Een NIEUW zadel voelt ook niet altijd even fijn ;-)
Het moet nl. ingereden worden, net als nieuwe schoenen ingelopen worden... En dus offer ik me daar voor op haha.

Maar om eerlijk te zijn voelt het na zo'n dikke 100 kilometer al wat minder stug en ongemakkelijk.
Alleen heb ik het Brooks Flyer Select zadel gekozen. Select zadels worden juist uitgezocht op hun stugheid! (Voor mij waren de biologische koetjes doorslaggevend..)

Enfin, nog een paar weken en dan weet ik niet beter ;-)
Groot voordeel is overigens wel dat een naturel zadel niet afgeeft op kleding. In tegenstelling tot mijn vorige zadel waar ik verliefd werd op de kleur - honey - dat nog steeds lelijke vlekken geeft op lichtgekleurde kleding. Dus heb ik al heel wat zakdoeken vernield op het zadel (door verkleuring en nagels).

Maar... ik wil voor geen goud over op al die goedkopere zadels; ze plakken aan je achterste, de gel plopt omhoog in je kruis, en ook zwart kunststof geeft af als je maar voldoende transpireert....

Ik bijt nog ff door, maar dan....!!

Zo trots als een pauw!

Dat ben ik met mijn nieuwe fiets!

Jan Janssen Millennium Touring

Na de voorbereiding zo'n zeven weken terug (puzzelen welk type stuur, wat voor wielset, naafdynamo, velgdynamo of batterijverlichting, welke componentengroep van Shimano, kleur van de lak, framemaat, etc.etc.) begon het wachten.

Vorige week het verlossende telefoontje 'fiets gearriveerd'. Dus passen en bespreken wat er verder nog gewijzigd moet worden: jasbeschermers er op (en daarmee smallere banden want de oorspronkelijke banden waren te breed waardoor er geen ruimte was voor de jasbeschermers), het Brooks zadel definitief bestellen, stuur kantelen en lager, rem- en versnellingsgrepen verplaatsen. Dus ..... de fiets blijft nog ff bij Brandt de Fietsgigant logeren.

Vandaag opnieuw heen, nu om hem op te halen!
Laatste aanpassingen en dan fietsen maar...
Om na een uurtje terug te komen. Of ze toch nog ff mijn zadel wat lager willen zetten en iets achterover kantelen. ;-)

Christiaan en David zwaaien me uit met een 'prettig weekend en misschien tot morgen'. Haha, wie weet.
Hij fietst super licht al is het nog wel wennen.

Mazzel

Op de fiets naar huis vanavond begint het voorzichtig te spetteren. Eigenlijk best aangenaam na een middag drukkende warmte op kantoor. (Het is tenslotte de eerste zomerdag volgens de kalender haha).
Als het wat harder gaat trek ik toch maar mijn regenjas aan.
Al trappende bedenk ik dat ik de werkweek net zo eindigt als dat die begon; fietsend in de regen.

Alleen maandag was ik onderweg naar een cursus herhaling Bedrijfshulpverlening in Haarlem (leuke route overigens!). Druipend binnenkomen was niet handig, maar gelukkig deed mijn regenpak het goed en had ik droge schoenen meegenomen.

Vanavond is de regen lekker qua temperatuur én ik ben onderweg naar huis ;-)
Net 15 minuten thuis hoor ik hoe het buiten begint te suizen. En ja hoor, de regen komt loodrecht naar beneden... met enorme hoeveelheden.
En dus concludeer ik dat ik weer eens geluk heb gehad; nu het echt slecht wordt zit ik lekker binnen, droog en warm!

Warme regen

Vanavond was een dillema; trek ik mijn regenpak aan of niet.
Aan betekent; niet nat worden van de regen, maar wel transpireren door het warme zomerweer. Zonder pak betekent nat regenen, en daarvoor vind ik 50 min. fietsen net te lang.
Dus maar mét pak op de fiets en niet te snel rijden ;-)

Zodoende had ik meer oog voor de vele naaktslakken die het fietspad proberen over te steken naar de andere grasrand. Zo sneu, bijna geen enkele slak lukt het om de overkant te bereiken... Misschien moeten we een oversteekhulp gaan organiseren zoals ook veel bij de paddentrek wordt gedaan?!

Ingehaald worden

Ingehaald worden, dat gebeurt me niet veel.
's winters ben ik vaak degene die andere fietsers voorbij gaat. 's zomers ligt dat iets anders. Zo ergens na Pasen zie je langzaam meer fietsers op pad. En na Pinksteren komen ook de mountainbikes en racefietsen weer tevoorschijn.
En die twee categorieën weigeren achter een vrouw te blijven fietsen ;-)
Zeker als die de veertig is gepasseerd..

Nieuw fenomeen is de elektrische fiets waardoor ik soms wordt ingehaald. Grappig genoeg haal ik hen dan ook wel weer in; als de trapondersteuning bv. bij 25 km/uur wordt uitgeschakeld en ik heb windje in de rug, dan ga ik toch echt harder!

Wat overigens een paar jaar terug een hype was zie je nu bijna nergens meer; de Kronan, oftewel de Zweedse legerfiets. Waar zou die nou gebleven zijn? Een degelijker fiets lijkt er niet te zijn, dus versleten of kapot is zo goed als onmogelijk..

Maar, los van een aantal boven genoemde voordelen, ik blijf trouw aan mijn eigen fietsje (ahum in elk geval het merk).  Ik kan bijna niet wachten tot mijn nieuwe wordt afgeleverd!

Nieuwe bekenden

Gezellig, weer twee mensen onderweg met wie ik een begroeting uitwissel!
Langs de Hoofdvaart al een paar keer een mevrouw tegengekomen die voorzichtig knikte. Nu we elkaar meerdere keren getroffen hebben én herkennen is het tijd voor de volgende fase; een glimlach en duidelijke hoofdknik. ;-)

En op bedrijventerrein tussen Lijnden en Badhoevedorp kom ik steeds dezelfde meneer met zijn hond (soort schapenhond) tegen. Ook wij groeten elkaar vriendelijk als ik passeer.
Het doet me altijd goed als ik meerdere mensen kan groeten op mijn tochtje. Het waarom is me niet helemaal duidelijk; gezien worden? erkenning van mijn bestaan? stukje menselijk contact? Zoiets ;-)

Het begeven van m'n achterrem deed hier niets aan af. Dit bleek trouwens een losgeschoten kabeltje te zijn dat ik bij aankomst op mijn werk meteen kon verhelpen.
Soms is het leven helemaal niet zo ingewikkeld ;-)

Genieten

Deze week weer vier werkdagen heen en weer gefietst. Wat een genot met dit weer!
's Morgens stap ik toch iedere keer met een jas aan op (beetje hard leers of nog wat weinig vertrouwen na al die kou?). Maandag ging m'n jas halverwege de rit uit, donderdag al zodra ik met de fiets buiten kwam ;-)

Vandaag niet op de fiets naar het werk, maar wel naar Amsterdam. Met als toegift door het Amsterdamse Bos. Met dit weer rijd ik voor mijn plezier een stukje om..
En dat is maar gelukkig ook, want de Schipholweg was voor een deel afgesloten
Ik moest dus door Badhoevedorp heen. ;-)

Ook deze week voor het eerst klaprozen in de berm gespot. Die vallen echt op tussen al dat wit, geel en groen..
En als je goed kijkt zie je dat er nog verschillende kleuren rode papavers zijn ook; de donkerrode, een beetje bleekrode en de knalrode.
Die laatste vind ik het mooist.

Ik kijk alweer uit naar morgen, dan mag ik weer op de fiets langs onze polderwegen, jippie!

Niet gefietst

Vandaag was de rit die ik niet hoefde te maken de beste!
Want vanmiddag lukte het me om voor het eerst zonder coaching mijn contactlenzen zelf uit te doen!
Gistermiddag niet, dus toen moest ik alsnog naar het dorp fietsen om van de specialist (verbale en mentale) hulp te krijgen hoe ik mijn net nieuwe contactlenzen weer uit moest doen.

Vandaag kon ik het zelf!  Ik had het wel zo gepland dat ik, zo nodig, alsnog voor hulp naar de winkel kon fietsen. Dit bleek dus niet nodig! Wat een triomf (terwijl het natuurlijk voor bosjes mensen heel gewoon is om dagelijks hun contactlenzen uit te doen..).

Dus hoewel het niet erg was om een stukje te fietsen vandaag was ik superblij dat het niet hoefde!

Verrassingen

Donderdagavond rijd ik na een ziekenbezoek in Amsterdam Buitenveldert de Boelelaan op en overweeg; ga ik door het Amsterdamse Bos of via Amstelveen.
Het Bos heeft mijn voorkeur maar dilemma's zijn het tijdstip (is het nog licht genoeg) en de brug over de ringvaart. Die was een periode niet te gebruiken, maar hoe zit dat nu?
Ik besluit te gokken en rijd het bos in. Het miezert lichtjes, maar door de bomen die net wat blad hebben rijd ik droog. Vlak bij de kanovijver veer ik op; het is inderdaad de tijd van Daslook; een voorjaarsplant met vrolijke witte bloemtrossen die heerlijk ruikt naar ui! Uitbundige pollen staan aan weerzijden van het fietspad.  Ik geniet.

Voorbij de geitenboerderij en dan omhoog naar de ringvaart. En ja: de brug is weer in gebruik, ook voor fietsers.
Dan de volgende vraag: langs de Schipholweg naar de Hoofdweg of over Schiphol-oost? De eerste route is deels de dagelijkse route woon- werkverkeer en dus wat saai...
Hierin blijk ik vervolgens geen keus te hebben; er wordt druk gebouwd en opgebroken rond dit deel van Schiphol waardoor ik gedwongen word een stuk over Schiphol-oost te rijden en uiteindelijk via de Ringvaart richting Aalsmeer te fietsen. Het miezert nog steeds, maar het is niet koud, zelfs niet onplezierig.

Beetje tegenwind, maar dat is niet erg. Ik geniet van het altijd in beweging zijnde water (met alles er op en omheen) van de ringvaart.
In Hoofddorp begint het harder te regenen; niet fijn, maar omdat ik er bijna ben niet zo erg.
Precies een uur na vertrek ben ik thuis. Lang dagje alles bij elkaar, maar de fietstocht was heerlijk!

Bestelling

Ja, eindelijk is het er van gekomen: ik heb mijn nieuwe fiets besteld!!
Al in januari had ik het er over met de fietsenmaker.
In februari zat ik driftig te puzzelen op de verschillende onderdelen die er op moesten en toen... gebeurde er niets meer door vakantie, ziekte en drukte. ;-(

Ook ditmaal wordt het weer een Jan Janssen millennium (www.janjanssen.nl).
De afmetingen en verhouding van de verschillende buizen zit als gegoten, dus daar gaan we dan ook niet aan sleutelen. ;-)
Apart heb ik het beste zadel van Brooks (vind ik dus haha) besteld.
En nu afwachten; levertijd 4-6 weken...

Gelukkig doet mijn huidige fiets het ook nog prima dus die tijd kom ik ook wel door.

Bijkomend voordeel dat ik juist gisteren naar de de fietsenmaker ging; ik kon nog even afscheid nemen van Igor, die ruim 11 jaar voor mijn verschillende fietsen heeft gezorgd als ik eens een probleempje had of voor onderhoud kwam. Igor bedankt voor je goede zorgen en een mooie tijd in de regio Nijmegen! Gelukkig is Christiaan ook al jaren ingevoerd in mijn (fiets') wensen en nukken ;-)

Acht kleine propjes

Vanmiddag fietste ik alleen maar naar het winkelcentrum, om boodschappen te doen. Wel een beetje via via om nog wat enveloppen her en der in de brievenbus te doen overigens.
Op de terugweg trof ik deze eendenfamilie. Wat een mooie lentebode.

Gele bermen

Eerder was ik al verrukt van al het groen dat weer lijkt of er een poetsdoekje over is gehaald; fris groene blaadjes aan de treurwilg, gras dat z'n wintersluier heeft afgelegd en struiken die weer groene puntjes hebben.

En vandaag telde ik al zeven soorten bloemen in de bermen langs weg en fietspad. Ik herken de schattige madeliefjes, hele vlekken hondsdraf, plukjes paarse dovenetel, hier en daar een polletje speenkruid, een tapijtje erepreis, een enkele pinksterbloem en natuurlijk vele paardenbloemen!
Het voorjaar barst op alle manieren uit haar winterslaap...
Heerlijk!

Muts of korte broek

Vanmorgen zag ik het allemaal; mensen die met fiets en handschoenen op de fiets zitten én mensen in een vest met korte broek.
Het is duidelijk, lente brengt mensen in verwarring ;-)

En ik, fiets 's morgens nog lekker met handschoenen aan. Negen graden vind ik nog te fris.... Vanmiddag gaan mijn handschoenen en vest uit.
Grappig, ligt het aan de leeftijd? Vroeger was zeven graden de handschoenen-grens. En zat ik al snel zonder panty op de fiets. Beetje koud was niet erg, tijdens het fietsen werd ik vanzelf warm. Nu denk ik: als het te warm wordt kan het altijd nog uit ;-)

Enfin; voorlopig zit ik achter glas te kijken naar het mooie weer en hoop dat het straks naar huis nog steeds lekker is!

Na een paar weken ...

... vakantie en ziekte zit ik deze week dan eindelijk weer op de fiets!
Hoewel nog wel vermoeiend (wat gaat je conditie dan hard achteruit!) is het heerlijk om de lente op te snuiven. ;-)

Ik geniet van de geur van bemeste akkers, het horen van jubelende merels en  kwakende eenden, het zicht op uitbottende struiken en treurwilgen, bloeiende narcissen, spelende hazen, flirtende futen en zonaanbiddende mensen ;-)

Stalling

Vanmiddag het dorp in voor boodschappen. Sinds een paar maanden hebben we weer een bewaakte fietsenstalling. Om dit initiatief te ondersteunen dus daar mijn fiets gestald.

Kom ik terug met 2 zware tassen (waarom neemt een mens altijd te veel mee?), wordt er op mijn bellen niet open gedaan. Op de voordeur hangt een briefje 'ben over 30 min. terug'.
Toen van de nood maar een deugd gemaakt ;-)  en op een muurtje in de zon gaan zitten, in afwachting van de stallinghouder.

En uiteindelijk hoefde ik ook de stallingbijdrage niet te betalen...
Was dit niet pech of mazzel hebben? haha

Verrassing

Vanmorgen was het warm, slechts -3 graden ;-)
Maar goed, ergens na een kilometer of vijf worden vingertoppen en tenen wat koud. Hoog tijd om te starten met pianospelen dus....

Deze week kom ik niet veel fietsers tegen onderweg, ook weinig bekenden. Behalve 'Dirk', diehard, net als ik haha.
Maar tot mijn grote verrassing vanmorgen zwaaide Ali al van verre. De laatste weken trof ik hem af en toe als hij mij in de auto passeerde, nu ineens op de fiets!
Gezellig zo'n korte ontmoeting! Leuk hoe goed het doet om een bekende te treffen die je niet verwacht.
Mijn dag is goed begonnen!

Wit, bandenspoor of schoon

Fietsen in de sneeuw vind ik leuk! Spannend! Maar ook vermoeiend ;-)
Maandag voor het eerst het witte poeder in.

De gemeente Haarlemmermeer liet me niet in de steek; zodra ik ons buurtje uit was, kwam ik op een keurig geschoven en gestrooid fietspad. Langs de Hoofdvaart idem.

Totdat ik het niemandsland tussen Badhoevedorp, Lijnden en Amsterdam De Aker bereikte natuurlijk. Echt ff origineel sneeuwploegen ;-)
Door de Aker werd dat er nog niet beter op, Amsterdam kan een voorbeeld nemen aan Haarlemmermeer...  Een smal bandenspoor is voor mij gelukkig genoeg (mits je geen tegenligger tegen komt haha)

Nu, al weer halverwege de week, is het industrieterrein Lijnden-Badhoevedorp ook behoorlijk toegankelijk. Langs De Alpen richting stad blijft een uitdaging.
Grote voordeel is overigens wel dat je geen scooters en bijna geen brommers tegen komt, die durven het niet aan met deze witte vloerbedekking, wat mij betreft lekker rustig!

Te warm

Ja, echt. Niet het weer, maar wel alle kleding die ik droeg op de fiets vanmorgen ;-)

Op het nieuws was duidelijk te zien dat het een stuk kouder zou zijn; gevroren vannacht, middagtemperatuur rond nul, oftewel 's morgens vroeg, tegen de wind in (was mijn aanname) zou het koud zijn.
Gewapend met laarzen, wollen broek, hemd, t-shirt, wollen trui, lange jas, handschoenen en een muts moest het lukken. Voor de zekerheid een tweede paar handschoenen, een hoofdband en een zonnebril (ook effectief tegen sneeuw/hagel en koude wind) in mijn tas.

En dus zat ik al snel met het zweet op de rug... de wind zat nl. zuid-zuidoost in plaats van noordoost en de temperatuur was in Amsterdam was + 2 graden Celsius.

Gelukkig had ik al die warme voorzorgsmaatregelen op kantoor wel nodig ;-)

ondergaande zon

De middagtocht van afgelopen donderdag verliep anders dan normaal; niet naar Hoofddorp maar naar Haarlem ivm een etentje.
En het regende.

Dat is op zich niets bijzonders. De wind had ik gelukkig niet tegen, maar van zij. Ik trapte door, met mijn focus op het westen en de ondergaande zon.
Al fietsende groeide langzaam het besef dat het raar is om in de regen te fietsen en zicht te hebben op een prachtig rood kleurende hemel met een ondergaande zon. Ik zou dus op het grensgebied tussen regen en zon moeten zitten....

Enfin dat grensgebied vond ik niet, voor die tijd was ik kennelijk op mijn eindbestemming; Nova Collega Haarlem, voor een Fabulous Food Diner. ;-)
(kijk hiervoor op http://www.fabulousfooddiners.nl) )

Miezer

Gelukkig werd dit vieze miezerige regenweer vanmorgen goed gemaakt door twee fietsbekenden die ook gewoon op de fiets waren gestapt én door vrolijk bloeiende sneeuwklokjes in verschillende grasveldjes langs de Hoofdvaart.
En vanmiddag zien we wel weer ;-)

Fantastisch fietsweer

Wat heb ik maandag en dinsdag genoten! Op de heenweg een prachtige zonsopgang, op de terugweg mooi rode zonsondergang. Verder weinig wind, droog en lekker fris.

Met deze herinnering vandaag weer door de regen gefietst ;-)

Wanneer weer winterweer?

Paraplu's als slingers

Hoewel ik vandaag geen meter gefietst heb toch even een (beloofde) update i.v.m. de paraplu's ;-)

De (paraplu)oogst gewassen -bewaakt- en voor een deel verwerkt...

Rijke oogst

Al drie dagen stevige wind (tot stormachtig) met regenbuien. Prima weer voor het oogsten van kapotte paraplu's dus! De oogst van twee dagen: 11 plu's en nog net zoveel regenschermen die ik liet liggen bv. omdat ik ze te laat zag of ze op een onmogelijke plek liggen.

Met veel metaal, plastic en natuurlijk de 'stof' kan ik weer aan het 'strippen' ;-)

Volgens mij is de stadsreiniging wel blij met mij haha.

En wat ik met al die lapjes doe?  Zie een eerder blog ;-)

Hindernisbaan

Iets later dan gepland loop ik naar de fietsenstalling; regenjack aan, broek nog even uit gelaten - misschien is het droog. Eenmaal buiten blijkt het inderdaad droog. Wél forse tegenwind, maar dat was voorspeld ;-)
Mijn achterlicht is trouwens aan nieuwe batterijen toe.

In Slotervaart stop ik achter een scootmobiel die op het fietspad staat. Parapluutje achterop, maar zonder berijder... en zonder sleutel. Even verderop staat een jongeman te telefoneren; de politie, over de scootmobiel blijkt. Ze kunnen niets doen. We spreken een aantal voorbijgangers aan. Nee, ze kennen niemand uit de buurt met zo'n ding. Ook de mevrouw waar het ding voor de deur staat weet niet van wie hij is. Scherp merkt zij op dat mogelijk de accu leeg is. We besluiten de scootmobiel het trottoir op te duwen, daar kan hij veilig wachten tot hij wordt opgehaald - hoop ik.

Net weer op de fiets merk ik dat het pedaal dat onlangs is vervangen  een vreemd melodietje kraakt.

Een paar kilometer verder, als ik net de brug naar de polder over ben, stopt mijn voorlicht er mee. Bij controle blijkt het stekkertje goed vast te zitten. Lampje stuk? Ik zoek in mijn fietstas naar een los lampje, maar die batterijen zijn leeg.
Gelukkig is het volgende stuk voornamelijk fietspad. En het laatste stukje fiets ik langs de andere kant van de Hoofdweg, dan kan ik nog een stukje fietspad meepikken.

... ik heb het weer gered om heelhuids én droog thuis te komen ;-)

PS: batterijen van het achterlicht en het losse lampje thuis vervangen. Het lampje in de koplamp krijg ik niet los. Morgen toch de fietsenmaker even lastig vallen vrees ik..