Gepoetst

En toen moest ik er toch echt iets aan gaan doen; de remmen strakker spannen. Want bij het remmen kneep ik de remhandel bijna klem tegen het stuur. Een noodstop zou een soort sliding worden.

Dus remkabels gesteld. Meteen de batterijen uit het achterlicht in de oplader gezet en ach vooruit, de fietsbanden ook weer even op 4 bar gebracht.

Tja en voordat ik het in de gaten had was ik met een poetsdoek bezig vuil en vet van het frame, de kettingbladen, de velgen en al die kleine randjes en kieren te verwijderen.

en dat was, shame on me, heeeel hard nodig. Christiaan zal blij met me zijn. Bij de volgende onderhoudsbeurt betekent dat voor hem minder vieze handen ;-)  Want die heb ik al.

Moe, vies (en pijnlijke vingers) maar zeer tevreden zet ik mijn rijwiel terug in de berging.