Ligfiets of niet?

Met de gedachte dat een ligfiets sneller fietst dan een reguliere 'rechtopzitfiets' vraag ik de ligfiets van een vriendin te leen. Een Hase kettwiezel. Een driewielfiets, eigenlijk meer zitfiets.

Plan is om te testen of het woonwerkverkeer hiermee sneller en makkelijker gaat.
Echter de rit van vriendin naar huis leert me dat er meteen mee naar mijn werk fietsen iets te fanatiek is.
De eerste tocht levert me kramp in nek, schouders en scheenbenen op! Mijn nek kan ik verklaren; het hoofd zit niet in het verlengde van de romp, want dan hangt het nl. achterover en trekt de zwaartekracht er aan. Eenzelfde verklaring geldt voor de benen. Ook hier trekt de zwaartekracht aan. Die ga ik tegen door de voeten iets meer te kantelen op de pedalen, waardoor ze tegen de pedalen blijven hangen, maar dat heeft invloed op -vooral - het strekken van de scheenbeenspieren.

Los van het lichamelijke aspect merk ik dat het overige verkeer mij soms laat ziet, doordat ik laag zit. Vervelender nog vind ik dat ik zelf pas laat zicht heb op een verkeerssituatie. Want eerst nadert mijn voorwiel de kruising, dan mijn voeten, benen en romp en ten slotte pas mijn hoofd dus zicht.
En op dat moment kom ik vaak tot de conclusie dat het beeld wordt belemmerd door muurtjes, hekjes of ballustrades van bruggen. Voorzichtig opereren dus.

Na een aantal proefritten in en om het dorp trek ik de conclusie dat deze ligfiets geen oplossing is.
Hij fietst duidelijk zwaarder dan mijn eigen fiets (ruwe schatting 20%) en de verkeersonveiligheid zit me niet lekker. Jammer! Maar ik ben blij dat ik het geprobeerd heb en weet nu in elk geval hoe hij fietst.

Dus de fiets aan het begin van het nieuwe jaar weer terug gebracht bij de rechtmatige eigenaar.
Met veel dank voor het lenen!