woensdag 12 juli 2017

Regen

Bij het wakker worden hoor ik regen. Dus besluit ik eerst vast zoveel mogelijk in te pakken en een droog moment af te wachten. Net als alles opgeladen is nodigen de Polen me uit voor thee.
Ook zij wachten op een droog moment. Eén van hen is priester en llopt vaker dit soort pelgrimstochten, nu heeft hij familie meegenomen (en een hond die hij in een handkar voorttrekt).

Om 10.45 toch maar op de fiets de regen in, regenpak aan.
In Schengen (op de grens van Dui, Fra, Lux) maak ik eerst een foto van de plaquette, Europese afspraken over vrij verkeer van personen.
Dan in een café koffie met taart en telefoon opladen. Ondertussen via de GPS (Scout)  de route naar Karlsruhe uitstippelen. Van hieruit zo'n 200 km. De plaatsnamen voor het eerste deel schrijf ik op.
Ik verlaat nu nl. de route van Paul Benjamins richting Basel en zoek mijn eigen route.

Meteen al is het zoeken naar een match tussen de plaatsnamen op mijn lijst en die op de borden. Niets. Dus rij ik op basis van kompas.
Achteraf blijk ik teveel de grens/bosrand aangehouden te hebben, met als gevolg te hoog klimmen en omrijden. Dan fiets ik Merschweiler binnen en zit ik op mijn route in het Franse grensgebied!
Het regent op en af. Nu en dan klimmen, maar te doen. Tussen Biringen en Overesch passeer ik de grens (een slagboom die omhoog staat langs de weg).

 In Laumstroff lunch ik in een bushokje t.o. de kerk.
Via Waldwisse en Gerlfangen verder. De zon komt door af en toe. Ik fiets over kleine asfaltwegen tussen de akkers door. Een half afgelopen ketting kan ik gelukkig snel fixen.

Een omleiding bij Siersburg levert me veel extra km's klimmen en regen op.
Dankzij de GPS vind ik de oversteek van de Autobahn richting Dillingen. Daarna heb ik het gevoel dat ik een beetje in rondjes rijd, ondanks / dankzij de navigatie. Wel via leuke fietswegen overigens.

Door de bebouwing rijden is soms lastig, ik hoor de navigatie slecht en wil hem niet te lang gebruiken want hij vreet stroom. En op een regendag als deze laadt mijn Waka waka natuurlijk niet op.

Einde middag in Dillingen, geen camping te zien. In het café waar ik thee drink weten ze het ook niet. En de kamers van het gasthof zijn bezet.
Via een bospad (weer klimmen!) door naar Diefflen. Ook daar geen Camping, B&B dus uiteindelijk hotelkamer. Na de douche sjiek aan tafel voor Spaanse salade (enige optie voor een vegetarier).
Ca. 56 km gereden.




Geen opmerkingen: