Doorfietsen voor de afspraak

Omdat het doel van deze tocht is om het weekend bij Monique te zijn en het nu zaterdag is en ik nog 65 km te gaan heb, betekent dit karren. Om 8:10 op pad dus.
Via de beek verder naar Dahn en vandaar de fietsbordjes naar Erfweiler. Duidelijk anders dan de auto's, maar fijn pad en niet te stijl.

In Erfweiler daal ik af en slalom door het dorp op zoek naar het volgende bordje. Ik gok op richting oosten en klim naar een bospad. Geen bordje. Het pad wordt hobbeliger en ik til mijn fiets over drie omgevallen bomen heen. Mijn gevoel roept dat dit niet klopt dus ga ik terug. In het dorp andere afslag en via een andere route over Busenberg. Weer steeds klimmen, nu en dan op bospad, want hier is het fietspad de mountainbike route! Als ik op de kaart zie hoe lang dit nog moet duren ben ik het zat. Bij de eerstvolgende mogelijkheid van een verhard pad buig ik af en daal naar de doorgaande autoroute.
Die volg ik en dat gaat een stuk sneller! Er suizen regelmatig auto's langs me heen, maar daar heb ik maling aan. Met opzet mijn fel rose fleecevest aangehouden (hoewel wat te warm) zodat ik goed zichtbaar ben.

Als ik Silz op de borden zie ben ik blij dat ik weer precies weet waar ik zit. En dat ik nu bijna weer op de geplande route zit. Via Gosseweilerstein naar Klingenmunster. Glooiend landschap en dito weg. Prima te doen. In Klingenmunster om 10:30 koffie. Benauwd zegt de serveerster dat ze zo gaan sluiten (kussens worden al weg geruimd) als ik vraag hoe laat dan, blijkt dit pas om elf uur. Tegen die tijd heb ik al lang gedronken, geplast en mijn bidon gevuld.

Vanaf nu is het landschap duidelijk meer open. En kan ik goed tempo maken. Door Appenhofer, prachtig straatje met wijnranken boven de weg, verder naar Billigheim waar ik zowaar een Bike Total shop tref. Ik laat mijn beide banden goed oppompen want zo zacht ben ik steeds bang voor het volgende lek. Hoewel 4,5 bar me ook niet helemaal gerust stelt; zo hard heb ik ze nog nooit gehad!

Na Rohrbach weer een Autobahn over en in Herxheim passeer ik een prachtige poort. Dan via een fietspad naar de veerpont achter Leimersheim. Ik stuur Monique een berichtje zoals afgesproken.
De Rijn over. Het laatste stuk via Leopoldshafen en langs het bos naar Stutensee. Er wordt aan het pad gewerkt, met als gevolg dat dagjes mensen mij vragen of dit de goede roete naar de pont is ;-) 

Pal bij is het ineens nog even zoeken: ik sta voor een spoorbaan die de GPS niet geeft.
Uiteindelijk sta ik voor de deur in Blankenloch en laat mijn fietsbel horen. 14:10, doel bereikt.

Toch nog 73 km gereden, in recordtijd.