vrijdag 14 juli 2017

Bandenpech

Ik ben vroeg wakker en heb slecht geslapen. Illegaal voelt toch lastig.
Om 07:30 is het toilet nog op slot. Dus ik pak eerst in en ga dan mijn achterband plakken. Er blijken twee kleine gaatjes vlak bij elkaar te zitten. Zo klein dat ik ze niet hoor leeg lopen. Ik vul het tupperware bakje met water uit het meertje en spoor zo het lek op.
Onderwijl komt de buurvrouw van de eerste camper een kop koffie brengen. Het toilet is inmiddels open dus daar maak ik dankbaar gebruik van.
Mijn plakker op de band lijkt te houden, ik laad alles op.

Uiteindelijk rond half elf weg. Nu moet ik eerst weer het hele stuk van gister opnieuw rijden
Omdat een fietsenwinkel een uitstervend soort is kreeg ik advies om bij het station naar de fiets kit te kijken, ik krijg nl. de band niet helemaal goed opgepompt, met de hand kom ik tot ca 2 bar, er moet 3-4 bar in.

Na twee stations nog steeds geen pomp, wel frambozen (kraampje bij het station).
Om 11:30 start ik eindelijk op een nieuw stuk route. In Einöd zie ik geen bordje naar het volgende dorp. Wel een etalage van Active Bike. Met verse lucht in de banden verder naar Zweibrücken.
Omdat Scout navigatie ineens alleen nog maar Nederland kent koop ik bij de boekwinkel een kaart met schaal 1:150,000 en ga voor koffie.
De stad uit merk ik dat mijn voorwiel wel heel erg zwabbert, opnieuw een lekke band. Alle tassen eraf, fiets op zijn kop en buitenband los. Op gehoor vind ik het lek niet. Dus weer het Tupperware bakje uit de tas, water uit de bidon er in en voila, minigaatje gevonden.

Wat onzeker ga ik weer op pad. Gaan de plakkers het houden? Elk stoepje, gat in de weg, etc. benader ik omzichtig.

Na het kruisen van weer een Autobahn - richting luchthaven van Zweibrucken - had ik gepland rustig door te tuffen. Dan blijkt de weg weer terug te buigen en het best een drukke weg te zijn.
Bij Walshausen, na een superdaljng, ga ik verder op een smallere weg. Naar Windsberg is het, hoe kan het ook anders, weer flink klimmen. Boven ziek ik een plekje in de schaduw van een appelboom voor de lunchpauze.

Dan blijft de weg hoog tot Winzeln, door Pirmaen waarna ik lekker daal tot Lemsberg. Thee op een Grieks terras. Volgens Scout is hier vlak bij een camping. Die blijkt verdwenen. Dan omhoog door Lemsberg via Salzwoog naar Dahn. Volgens mijn nieuwe kaart is daar een camping. Dit wordt door twee mensen bevestigd. Yeah.
Het fietspad loopt langs een beekje naar een ruïne en daar vlakbij is een camping gelegen rond een meertje. Om 19:00 staat de tent en eet ik het restant quinoa met courgette en  paddenstoelen.


55km. Wisselvallig weer, bewolkt, soms wat zon.

Volgens Scout heb ik nog 65 km te gaan naar Monique. Ik had gehoopt er vandaag aan te komen. Dat wordt dus doorrijden morgen! Het voelt wat vervelend om met zoveel haast onderweg te zijn. Ik gun mezelf hierdoor minder rust (geen rustdag) en fiets alle te bezichtigen zaken voorbij.
Met Monique afgesproken dat ik haar morgen een appje stuur zodra ik bij de Rijn ben.


1 opmerking:

Unknown zei

Wel pech zeg met de lekke banden