Klimmen en nog eens klimmen (voor nop)

Ik hoef geen tent af te breken dus kan sneller weg zijn. Na een lekker ontbijtbuffet fiets uit de kelder en met de zon op de kop via Saarwellingen, en Schwarzenhof op zoek naar de oversteek van de A8. Er komt een man op de fiets uit een zijpad die ik het vraag; blijk ik precies bij de doorsteek te staan! Dat zou ik zonder zijn advies nooit zijn opgereden, geen bordje te vinden!

Steeds als ik denk het meeste klimwerk wel achter me te hebben komt er weer een helling. Om de volgende Autobahn over te steken krijg ik advies via Reigsburg te gaan. Aan de klim komt geen einde, na elke bocht stijgt het verder. Ik kan gelukkig net in het zadel blijven.
Blij met de (stevige) wind in de rug! Boven zijn winkels, maar een mogelijkheid voor koffie ho maar.

Tussen deze en de volgende Autobahn is Wald. De GPS leidt me naar een pad, grint, naar beneden.
Ten eerste weet ik niet zeker of ik de Autobahn al gepasseerd ben, ten tweede nergens bordjes, behalve naar het natuurvrienden huis.

Ik daal een poosje, voorzichtig om kuilen, etc te kunnen omzeilen. Voor mijn gevoel blijft de GPS me maar rechtsaf sturen. Ik zet hem uit en koers op mijn kompas oostwaarts.
Ik passeer vennetjes en vanaf nu is het stijgen.
Het pad wordt smaller, ik loop een stuk en dan..... Hoor ik verkeer! En ja, een verharde weg. O.b.v. van de GPS sla ik rechtsaf en voor ik het weet ben ik naar de volgende Autobahn gesuist. En nog mooier; een koffiemogelijkheid in de bosrand.

Dan loopt het even soepel via Dudweiler en Rentrisch. Oberwurzbach, fijn fietspad naar Niederwurtzbach.
Ik volg al een poosje de fietsbordjes. Dan weer -zeer geleidelijk - klimmen, een mooi fietspad tussen de weilanden door.
Zonnetje op mijn bol. Laatste stukje toch weer lopen.
Dan ben ik in Blieskastel. Bij een konditorei bestel ik koffie met heerlijke käsekuchen en koop ik postzegels voor de kaarten die ik al een paar dagen mee sleep. Schrijven en op de bus. Bij het bestuderen van kaart en bordjes ontdek ik dat ik fout zit! Dus hele stuk terug dal weer in. 7km ! Enfin wel lekker koffie gehad. :-)

Als ik weer beneden ben en de juiste afslag heb genomen rijd ik door naar Bierbach. Op een kruising word ik aangesproken door een oudere racefietser. Hij blijkt mee gewerkt te hebben aan de crowdfunding van Wakawaka. Mijn zonnepaneeltje achter op de fiets!

De mensen die ik tot nu sprak weten of geen camping of één een stuk terug. Op advies fiets ik door naar Homburg voor de jeugdherberg. Om de weg te vragen daarheen stop ik eerst hij een weinstube en eet meteen wat. Bij de jeugdherberg blijkt deze vol. Sh..t 19:00 wat nu?

Dan realiseer ik me dat de app Scout ook naar locaties kan navigeren, en ja dus ook naar campings! De enige is in Niederwurtzbach, 18km terug!
Boos (op mezelf) fiets ik in en moord tempo de route die ik heb gereden terug. Gelukkig behoorlijk vlak.
In Niederwurzbach merk ik dat mijn achterband zacht is, erg zacht. Volgens GPS nog een kilometer van de camping. Ik loop het laatste stuk en zie campers, yes! Alleen, er blijkt geen camping maar alleen camperstelplatz. Ik besluit mijn tent in een hoekje van het veld te zetten. Dan maar illegaal. Er is een kiosk waar ik een fles water koop, met bubbels helaas, voor hij sluit.

Dan vertelt iemand dat er een toilet is, gelukkig. Ik eet wat en ga naar bed.
Vandaag de meeste kilometers gereden, dik 100! alleen een deel voor Piet Snot.