dinsdag 11 juli 2017

Ontmoetingen onderweg

Met Rinke afgesproken dat we tot de koffie samen fietsen en dan ieder ons eigen pad weer gaan. Vanaf de camping klimmen we een stukje en hebben dan een prachtige afdaling tussen de weilanden door. De brug naar Duitse zijde alleen gemist.  Dus een dorp verder. Bij Wallendorf naar de overzijde. En daar is eindelijk iets open voor koffie. Uitgebreid, met gebak, pauzeren we en halen zo de 'schade' van gister in.

Vervolgens krijgen we onderweg nog twee stevige buien waar we voor schuilen.
Dan samen door naar Bollendorf, daar vinden we eindelijk een supermarkt.
Over de brug scheiden onze wegen. Zij neemt de hoofdroute westwaarts en ik volg de rivierdalen want ik ben het klimmen zat.
Na de Our volg ik nu de Sure door Echternach. Tijdens de lunchpauze een gesprek met een Duitser die naar Spanje wil fietsen, met zijn hondje. Door naar Wasserbillig. Ik schuil voor een regenbui en schuif naast een stel vakantiefietsers op het bankje. Deze Russen zijn naar Brussel gevlogen en fietsen nu een rondje via Trier. In Wasserbillig mondt de Sure uit in de Moezel/Mosel. Met de laatste vaart van het pontje naar de overzijde van de rivier. Duits grondgebied.

Daar vervolg ik via de Moselradweg. Het weer is grillig. Gelukkig is het pad bijna vlak.
Bij Gevenmacher is een camping en besluit ik door te rijden, te vroeg.
Ook omdat er bij Remich meerdere kleine campings zijn volgens de kaart.

Ook zie ik nu voor het eerst wijnranken!  De befaamde Moezelwijnen..







Het fietspad volgt de Moezel, regelmatig wijnranken aan beide zijden. Het regent op en af maar wordt na 18:00 erger.  Bij Palzam vlak voor Remich is een hele grote camping, deze spreidt zich langs de oever over meerdere kilometers.
Als ik vlak bij de brug van Remich ben wederom een camping die wat hanteerbaarder oogt.
Hoog tijd want het is 19.00 uur.

Als ik me gemeld en betaald heb wordt het droog, zodra de tent staat schijnt de zon!
Voor het eten loop ik naar een overdekte tafel, bezet door een gezelschap, naar blijkt, Polen uit Danzig. Ze (vier van de vijf) lopen de Jacobsroute naar Santiago de Compostella, nummer vijf rijdt de auto en zorgt dat de tenten worden opgezet en afgebroken.

Als ik 's avonds laat naar het toiletgebouw loop heb ik een complete kerstshow aan mijn rechterhand. Alle tenten en caravans hebben rijen lichtjes! Vreselijk!

Vandaag 78 km gereden.


Geen opmerkingen: