Herst... of Lente?

Wat een prachtige zonsondergang vanavond. Ik ging wat later dan gepland naar huis en genoot het hele tweede deel van mijn rit (door de polder) van de steeds zachter wordende blauwe en rode kleuren in de lucht. De bomen stonden zo prachtig inktzwart tegen de lucht - alleen als silhouet.

Van de bomen zijn de Populieren langs de Hoofdvaart al grotendeels zonder blad, waardoor elk takje zwart tegen die prachtig gekleurde lucht afstak.
De meeste akkers zijn ontdaan van het gewas (eind september waren de  aardappels gerooid, begin oktober ook de meeste suikerbieten en de maiskolven). Het land is hier en daar omgeploegd en winterklaar gemaakt. Op een enkel kavel staat nog iets wat ik niet herken (tja - mijn zús heeft Landbouwschool gedaan, ik niet).

En... ik zag een waas van groen over een enkel stuk land - de gezaaide wintertarwe is al weer 10 cm hoog! En dat geeft toch weer hoop voor de nog ver in het verschiet liggende lente!

Vijf keer anders

Deze week voor de vijfde keer op de fiets tussen thuis en werk (en v.v. natuurlijk). En vijf keer ander weer. Maandagochtend zat het potdicht: mist,  's middag was het fantastisch zonnig,  Dinsdagochtend stevige regen en 's middag forse tegenwind. En vanmorgen dan toch echt herfstweer: bewolking, beetje zon, windje en na aankomst in Amsterdam een regenbui...  ;-)

Wat een bijzonder landje zijn we toch haha.

En tijdens de maandagmiddag rit ook nog ff een goede daad gedaan.
Op de afrit van de brug over de ringvaart zat een fietser (ik wist dat het een fietser was omdat de fiets er naast stond) op de grond. Bij nadere inspectie bleek dat het kind daar niet vrijwillig zat. Toen ik vroeg of ik kon helpen bleek de veter van één van de schoenen een aantal malen om het fietspedaal te zijn gewikkeld. En dan zit je natuurlijk wel in een lastige positie - schoen uittrekken lukt niet, fiets mag niet omvallen en met elke beweging snoert de veter alleen maar vaster...
Gelukkig was een schaar niet nodig, ik kan goed knopen los krijgen ;-)

Mijn fietsritten zijn dus nooooit saai!

Fietsen en fietsen

Vandaag reed ik i.v.m. een cursus een stuk door de stad, door het Vondelpark om precies te zijn. En of je het gelooft of niet; de fietsers binnen de stad zijn van een ander type dan de fietsers buiten de stad.
Dat geldt overigens ook voor hun vervoermiddel.

Om bij de berijders te beginnen; buiten de stad (en daarbij zijn bv. De Aker en Osdorp echt overgangsgebied) is men over het algemeen voorbereid op het weer; korte broek bij zon, regenpak als het hoost. Fietsers met een paraplu kom ik langs de polderwegen niet tegen bv.

In de stad daarentegen veel pakken waar dan een plu boven wordt gehouden. Statige mantelpakjes, mooie rokken met bekousde benen en hoge hakken.
Op de polderwegen rijdt men over het algemeen een regelmatig tempo en is het gedrag (gaat'ie wel of niet doorrijden bij dat rode verkeerslicht) voorspelbaar. Dat men zich aan de verkeersregels houdt zal ik niet zeggen; hand uitsteken doet bijna niemand meer en fatsoenlijk rechts blijven rijden is ook niet altijd makkelijk.

In het stuk naar het park was het fietspad een soort slalom parcours van fietsers die nog net ff die ene bakfiets of die drie naast elkaar rijdende tieners willen inhalen. Verkeer van rechts voorrang? Wel nee, het is de sport om te kijken of je er nog snel voor langs kunt. Survival of the Fittest zeg maar... Ik constateerde dan ook verbaasd dat het me gelukt was zonder kleerscheuren op mijn eindbestemming te komen.


Het vervoermiddel
De rijwielen zelf geven in beide gebieden een breed skala aan mogelijkheden.
Buiten de stad zijn dat naast de 'gewone' fietsen vooral racefietsen, mountainbikes en diverse types ligfiets; zitten of liggen, 2 en 3 wielen, sommige met een aerodynamische kuip er omheen. En niet te vergeten die ene vouwfiets die ik vaak tegen kom!

In de stad (en het park) zag ik allerlei soorten fietskarren. Met huifjes, voor kinderen of spullen, zelfs een fiets waar zo'n 8-10 kindjes in zaten, onderweg van school naar de naschoolse opvang. En dat vind ik dan weer een mooie ontwikkeling!