zondag 9 juli 2017

Ardennen via de Vennbahn

Vanmorgen vroeg op pad, ik wil de drukte in het Geuldal voor zijn en zit om 8.20 uur op de fiets. Na een aantal keren stevig klimmen en verkeerd rijden, hè dit zou volgens de kaart niet onverhard zijn, kom ik uit bij Raeren. Rustige wegen via Sippenaeken en Plombières. Ik passeer een enorm spoorviaduct voor Moresnet.

Het laatste stuk ben ik opgereden met een Belg, Willy, die onderweg is naar Rome.


We willen de Vennbahn volgen vanaf Raeren. Alleen het startpunt vinden is nog wel een dingetje. De Vennbahn is een fietspad over het vroegere  spoortraject Aken- Luxemburg: kolen transport.
In de tweede wereldoorlog zwaar beschadigd en niet gerepareerd.
En nu dus een prachtige fietsroute dwars door de Ardennen met niet meer dan ca 3% hoogteverschil.

Bij Roehrig neem ik afscheid van Willy, hij gaat boodschappen doen. Ik fiets door en merk dat het vele klimmen naar het begin punt en 18km vals plat zijn tol eist.
Ik stap af om uit te hijgen, water te drinken en daarna langzaam verder te peddelen.

Het landschap verandert steeds, iets dat ik niet had verwacht. Eerst veel bos, dan vennen,, dan uitzicht op stevige heuvels links of rechts of weilanden.

Ik stop regelmatig voor water, kaartlezen en foto's maken.
De weg gaat soms iets omlaag en dat weer een beetje klimmen.
Een gedeelte loopt er een parallelspoor, dat wordt gebruikt door kleine karretjes waarop mensen moeten fietsen. Levert groot plezier!

Na 47 km moet ik kiezen: de oude Vennbahn, deels onverhard of de ' oude route naar Rome'.
Ik gok op Vennbahn en neem onverhard voor lief. Goede keuze, tot aan St Vith asfalt!

Daar is een camping aan de route.
En dan tref ik twee Nederlandse studenten die elkaar toevallig troffen eerder op de route en samen een stuk oprijden. Gedrieën gaan we eten bij het restaurant naast de camping. Gezellig en lekker.
Dik 100 km gereden vandaag!



1 opmerking:

Unknown zei

Leuk je blog te lezen. Gezellig zo met de Belg en de studenten