Corona test

En dan heb je keelpijn, meerdere dagen. Dagje niet en daar is het weer. Dat betekent dus helemaal thuis werken, geen boodschappen doen, geen koffie bij vrienden, geen bezoekers ontvangen en.. niet fietsen.

Mijn fietskilometers dalen dramatisch in deze tijd van pandemie. De hele maand mei slechts 152 kilometers. Voor spieren en conditie ook niet fijn.

Wat ben ik dan ook blij als er per 1 juni tests voor iedereen die klachten heeft beschikbaar zijn. Aan het einde van die dag krijg ik eindelijk de GGD aan de lijn om een afspraak te maken.
Alleen... de dichtbijzijnste testlocatie is de Drive-through in Haarlem. En dat drive-through is alleen voor auto's.

Waar mag je als fietser of voetganger heen? (met het risico dat je onderweg mensen besmet, als je het virus blijkt te hebben natuurlijk). Leiden, niet. Haarlem, niet, Haarlemmermeer, niet. Amsterdam? ja, in de r a i zoals de dame aan de telefoon zegt. Ah de RAI roep ik. Stilte aan de andere kant. Een adres? Geen idee. Ik zeg akkoord en spreek een tijdstip af.

Vervolgens zoek ik via Google naar testlocaties. ja er zijn er 80, maar namen? plaatsen? adressen? website van de RAI? niets. Niet op 1 juni.  Enfijn, ik gok dat er bij de RAI zelf wel iets vermeld staat.
Hoe ga ik er heen? Iemand vragen te rijden? no way! Lukt niet met 1,5 meter afstand.
Trein? kan, met een verplicht mondkapje, ook nog een overstap onderweg, liever niet.

Dus komt toch de vertrouwde fiets weer als beste optie naar voren. Het is mooi weer met weinig wind. Dan trap je 27-28 kilometer makkelijk weg.
En wat geniet ik van deze tocht. Vrijheid, wind, zon, natuur! Ik probeer mijn route zo te kiezen dat ik zo min mogelijk door drukke straten rijdt. Heen via Rijnlanderweg, Kruisweg, Oosteinderweg en langs het tramspoor naar Amsterdam. Daar via Buitenveldert naar de RAI.

En bij de hoofdingang een bord. Bingo. Voor het eerst van mijn leven mag ik met de fiets aan de hand het RAI-gebouw binnen ;-)  Dit is een soort drive-through voor fietsers (en voetgangers)! Drie banen na een meldhokje, vervolgens neem ik plaats op een stoel, een dame neemt het keel- en neusmonster af en dame twee voorziet deze van codes om naar het lab sturen. Nog een keer handhygiëne en ik ga de RAI weer uit. Dit alles heeft nog geen vijf minuten geduurd.

Vrolijk aanvaard ik de terugreis; dit keer door het Beatrixpark, het Amsterdamse Bos en langs de Ringvaart.Tegen de tijd dat ik bij huis kom meldt wel de zadelpijn zich... Niet zo gek, mijn zitvlees is weg haha.

Wat een heerlijke fietstocht!

PS testresultaat is negatief, gelukkig.