Op weg naar de tandarts fiets ik langs één van onze langgerekte polderwegen. Nadat ik eerst gecheckt heb of onze windmolens alle drie draaien valt mijn oog op de vrolijke bloemen in de berm. Om vervolgens door te glijden naar iets paars tussen de tarwe halmen. Een korenbloem! En even verderop nog één. Helemaal blij tuur ik verder langs al die tarwe en zie dat er een brede rand is met hier en daar een korenbloem. Dit is zoals het vroeger was... en zoals voor mijn gevoel een korenveld er uit hoort te zien...Lieve boer, bedankt voor het toestaan van deze ondeugende bloemen in het veld. Ik heb er van genoten. En ik vermoed / hoop velen met mij!
Naar de oorzaak kan ik alleen maar gissen. Het lijkt een rand van het veld waar ze groeien. Jaren terug was er een actie van de gemeente om al dat akkerland wat aantrekkelijker te maken voor passanten door de boeren gratis bloemenzaad te vertstrekken, zodat zij de randen van hun akkers wat konden opvrolijken. Toen de gemeente hier mee stopte was het feest bij de meeste akkers voorbij. Ik fiets nog langs één stuk, op weg naar mijn werk, waar de bloemetjes vrolijk bloeien. Niet alleen korenbloem, maar ook papaver, kamille en nog meer kleurige bloemen waar ik geen naam van weet.Zou dit veld een restant hiervan zijn? Of blijft de korenbloem jaar na jaar op dit veld terugkomen uit zichzelf?
Mij maakt het niet zo heel veel uit, ik geniet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten