maandag 1 januari 2018

Feestdagen

Ik lijk van het uitstervende soort.
Op eerste kerstdag fietste ik naar mijn zus en zwager waar ik was uitgenodigd voor een gezellige middag & avond. Droog weer, pittig windje tegen, maar dat biedt hoop voor de terugweg!
De route is afwisselend, eerst door de polder, dan langs de ringvaart, verder dwars door Leimuiden en dan langs de volgende polder. Van verre zie ik de kerktoren als een baken; dáár vlak voor moet ik zijn.

Na het kerstdiner terug. Ik kom geen enkele fietser tegen. Nu ben ik weliswaar korter onderweg dan heen, door de stevige wind trap ik met een snelheid van 25 km/uur naar huis. Een kwartier sneller dan heen, maar toch.

Op oudjaarsavond naar vrienden, een dorp verderop. Tussen vuurwerk afstekende kinderen door, gehuld in regenpak trap ik vijf kilometer pittig door.
Als ik na een gezellige avond, met Youp, oliebollen en een wijntje, terug fiest kom ik wederom niemand tegen. Alleen bijna thuis een paar jonge knullen op de fiets - zonder licht. Maar of die de oproep van stichting Natuur en Milieu ter harte namen betwijfel ik.

En kleding kan niet het excuus zijn; beide dagen zat ik in een rokje op de fiets. (modelletje oud&nieuw gaat heel goed in een regenbroek).

Grote voordeel; een deel van de ingenomen calorieën is er meteen weer af, Deze dagen kom je toch al bijna niet buiten en/of in beweging.
En ik heb genoten van al de mooie versieringen onderweg.

Geen opmerkingen: